9 Dé tweewielerspecialist in uw regio! Grote Kerkstraat 22a 4261 BD Wijk en Aalburg SHOP NOW Na vier seizoenen als trainer van Nivo Sparta 2, keerde Rob van Loon afgelopen zomer bij NOAD’32 terug op bekend terrein. Want na een eerdere periode als trainer bij de club uit Wijk en Aalburg, vonden de twee elkaar nu opnieuw. In een compleet andere situatie, vertelt hij. “Destijds speelden we in de tweede klasse...” Guppen, kabouters of gewoon JO5/JO6. Hoe je ze precies moet noemen, weet Yannick Kok ook niet, maar genieten doet de trainer van NOAD’32 iedere week. Want op zaterdagochtend, is het tijd om te spelen. En natuurlijk wat te leren. “Je moet vooral zorgen dat ze het naar hun zin hebben.” ‘Ik ben minder veeleisend geworden’ Op zaterdag is het speelkwartier bij NOAD’32 Tegenwoordig bivakkeert de ploeg in de vijfde klasse van het zaterdagvoetbal. “Tussen de elftallen van toen én nu, zit behoorlijk wat verschil. Vooral tactisch.” Toch twijfelde de 59-jarige oefenmeester vorig jaar december geen moment. “Ik ben altijd contact blijven houden met de mensen daar. Het is gewoon een warme club, die perfect bij me past. Gezellig, maar toch ook zoveel mogelijk punten willen pakken.” Voorlopig bevalt die hereniging, na eerder al vanaf 2016 tot 2020 bij NOAD’32 te hebben gewerkt, Van Loon dan ook maar al te goed. “Ik heb het uitstekend naar mijn zin! Had misschien alleen wat meer overwinningen verwacht...” WARME GEVOELENS Wat betreft zijn liefde voor het spelletje, is er nog altijd niks veranderd. “Twee avonden per week geef ik mijn zoontje training, bij de JO10 van Hedel. En op vrijdagavond ga ik vaak nog kijken bij FC Den Bosch.” Ook zijn overstap vier seizoenen geleden, naar het tweede van Nivo Sparta, zette voetbal allesbehalve op een lager pitje. “Dat kostte net zoveel tijd. Toen dacht ik: dan kan ik net zo goed weer een eerste elftal gaan doen.” Zo gezegd, zo gedaan. Benaderd door NOAD’32, ging het snel, memoreert hij. “We hebben één gesprek gehad. Ze weten natuurlijk al hoe je werkt en bijna al die spelers kennen mij. Je wordt ook niet voor niks teruggevraagd, toch? Dan heb je toch iets goed gedaan.” Maar ondanks dat, is er een hoop veranderd, merkt Van Loon. “Destijds speelden we in de tweede klasse.” Hoe anders is dat nu. Baalde hij daardoor nog extra van de degradatie van afgelopen seizoen? “Eigenlijk niet. In de winterstop stonden ze er al slecht voor, dus persoonlijk maakte dat voor mij niet veel uit. Ik was al lang blij dat ik weer door NOAD’32 was gevraagd. Het is toch een club waar ik nog altijd warme gevoelens bij had.” Even schakelen, was het desondanks voor Van Loon wel. “Met Nivo Sparta speelden we op het hoogste amateurniveau. Dan had je gewoon achttien of negentien héél goede spelers.” Bij NOAD’32, zitten ze toch wat minder ruim in hun vel. “We draaiden een super voorbereiding, iedereen was fit. Vallen er net voor de competitie begint vijf of zes weg...” CHAGRIJNIG Mede daardoor is de start moeizaam, verklaart Van Loon. “De punten vallen toch wat tegen. Als we compleet zijn, ben ik daar niet bang voor.” Want de lat, die ligt hoog in Wijk en Aalburg. “Onze doelstelling is kampioen worden. Ondanks dat we dat nu misschien eigenlijk niet mogen zeggen.” En anders gaan ze bij NOAD’32 voor promotie via de nacompetitie, meent de inwoner van Hedel. “Ik ga er honderd procent vanuit dat we bij de top vier zitten.” Het zegt veel over zijn fanatisme. “Toch sta ik boven, maar ook zeker in de groep. Vooral qua gezelligheid.” Iets wat hij heeft geleerd, van zijn vorige periode bij de club, lacht hij. “Na een nederlaag, was ik altijd chagrijnig. Dan zat ik er tot dinsdag mee. Dan zeiden ze hier tegen mij: het is maar voetbal, die jongens zitten er ook niet zo mee. Vervolgens ging de muziek aan, pakte iedereen een ‘bacootje’ of een biertje en was men het vergeten. Dat heb ik wel meegenomen naar Nivo Sparta. Uiteindelijk kun je er dan toch niks meer aan veranderen.” Ook in zijn geval, komt verstand dus met de jaren, zou je kunnen zeggen. “Ik merk dat ik minder veeleisend ben geworden dan voorheen. Milder en rustiger.” Voor een deel door de samenstelling van zijn selectie. “Veel jonge gasten komen van een lager niveau, die hebben een heel andere achtergrond dan vroeger. Daar moet je rustig mee aan de gang.” Gericht op de lange termijn. “Het is de bedoeling om hier langer te blijven. Heb het reuze naar mijn zin.” Met dank aan het wekelijks trainen van zijn eigen zoontje, zo beweert Van Loon. “Ik zou iedere hoofdtrainer aanraden om er een jeugdteam bij te pakken. Ik train die jongens nu zo’n vijftien maanden, het is prachtig om die progressie en ontwikkeling te zien. Die gaan zo snel vooruit!” Sinds iets meer dan een jaar, lukt dat Kok (23) als trainer vrij aardig. En dat terwijl hij eigenlijk nog nooit iets met het spelletje had gedaan. “Toen ik bij de guppen begon, zat ik zelf niet op voetbal. Al kwam ik wel vaak kijken. Bij vrienden.” Inmiddels is dat anders, lacht de inwoner van Wijk en Aalburg. “Nu speel ik in het vierde elftal!” Zijn andere hobby’s, zoals judo, tennis, padel en kickboksen, heeft de jongeling laten vallen. “Het is nu puur alleen voetbal.” Aangestoken door zijn voetballende neefje. “Die zat bij de kabouters, maar ze hadden geen trainer. Dus heb ik mezelf destijds aangeboden.” En niet voor niks. “Ik heb veel neefjes en nichtjes, dus ik vond het altijd al leuk om met die kleintjes bezig te zijn.” SPELLETJES Gestart met twaalf spelers, is zijn team inmiddels gehalveerd. Kok legt uit hoe dat komt. “De helft is doorgeschoven naar de JO7, zodat we weer ruimte maken voor nieuwe aanwas.” Nieuwe aanwas, die hun kunsten één keer per week bij NOAD’32 mogen komen vertonen. Op de zaterdagochtend. “Dan trainen we ongeveer driekwartier. We spelen nog geen competitie.” Wat ze wel doen? “Om pionnetjes heen dribbelen, de bal onder controle houden en heel veel spelletjes.” Zoals bijvoorbeeld overlopertje of zo ver mogelijk schieten. “De meesten zijn tussen de vier en vijf jaar, dus het is eigenlijk meer spelen met die kinderen en zorgen dat ze het naar hun zin hebben. Dan heb ik dat ook!” Al hoopt Kok ze natuurlijk ook wel iets te leren. “Als ze voetballend ook wat beter worden, is dat alleen maar mooi.” GEDULD Voorlopig, ziet hij zichzelf het trainen van de JO5/JO6 dan ook nog wel even blijven doen. “Ik wil dit nog wel langer volhouden, vooral omdat ik het zo leuk vind om te doen.” Verdere ambities als trainer, heeft Kok echter niet. “Écht voetbaltrainer zijn, is niks voor mij.” Gelukkig gaat hem deze rol, in ieder geval goed af. “Ik ben denk ik een heel behulpzame trainer, ook al kost het een paar keer voordat iets goed gaat of om het te leren. Daar moet je ook het geduld voor hebben.” Tot nu toe, lukt hem dat uitstekend, heeft Kok gemerkt. “De kinderen vinden het leuk én ook de ouders zijn hartstikke positief. Die zien ook echt dat ze vooruitgaan. Dat is natuurlijk mooi om te horen.” Want zo makkelijk, is het training geven aan een groep jonge kinderen nog niet. “Het is soms lastig om iets te vinden, wat ze allemaal kunnen. Vooral omdat er best wat leeftijdsverschil is. Twee jaar, is dan best veel.” Geholpen door zijn voorganger én het internet vol met inspiratie, komt het toch iedere zaterdag weer goed. “Als ze maar plezier hebben!” Meerstraat 6H • 4265 HD Genderen • 06-53636746 • 0416-696293 • wilfreddewaal@hotmail.com www.wilfreddewaal.com 0300411.pdf 1 15-11-2024 09:39:30
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=