5 Dé tweewielerspecialist in uw regio! Grote Kerkstraat 22a 4261 BD Wijk en Aalburg SHOP NOW Een jaartje met sabbatical, of toch maar even luisteren? Het werd voor Antoin van Pelt en vierdeklasser Sparta’30 dat laatste. En na de nodige enthousiaste gesprekken, zag de trainer een terugkeer in Andel wel zitten. “Mede door de waardering van hen voor mij en andersom.” Een voor Andelse begrippen mooie lichting, bij een kleine vereniging. Dat is hoe Mark van Noorloos de JO13 van Sparta’30 het beste kan omschrijven. En dus geniet de trainer week in, week uit van de verrichtingen van zijn fanatieke team. “Het is ontzettend leuk om met jeugd te werken!” Van Pelt vol enthousiasme terug bij Sparta’30 Mark van Noorloos: ‘Een mooie tijd bezorgen en helpen ontwikkelen’ Want Sparta’30, heeft ook elf jaar later, nog altijd een special plekje in het voetbalhart van de oefenmeester. “Mensen leggen hier hun ziel en zaligheid in de club. Dat is pure passie.” Mensen die Van Pelt (51) natuurlijk maar al te goed kent. “Er zitten nu jongens in het bestuur, die ik nog training heb gegeven. Leuke en nette mensen, die de vereniging goed leiden.” In een rustige omgeving, heeft de trainer het dan ook opnieuw goed naar zijn zin. “Al was het even wennen. Even schakelen.” Vooral na zijn periode bij Sleeuwijk, vertelt hij. “Bij Sparta’30 moeten we het meer hebben van werklust.” VERANDERING Toch raakte Van Pelt na een belletje uit Andel, al snel overtuigd. “Ik dacht aan een sabbatical. Maar je moet altijd even gaan luisteren.” De club was enthousiast, het dorp en de overtuigingskracht deden de rest, lacht hij. “Het was de waardering van hen voor mij en andersom.” De peoplemanager, die naar eigen zeggen goed om kan gaan met mensen, nam vervolgens een week de tijd om na te denken en kwam toen met een besluit. Hoe bevalt het hem terug op het oude nest? “Er is best wel wat veranderd bij de club. Andel is echt een dorpje van doe maar normaal, dan doe je gek genoeg. Als je wint, mag het van mij best wat enthousiaster. Dat is er wel meer ingekomen.” Net als de inbreng van de jeugd. “Ook dat is een positieve verandering. Die moeten het nu over gaan nemen, het is hun tijd. Dat zorgt weer voor een beetje reuring.” Ook binnen de lijnen, merkt Van Pelt een duidelijk verschil. “Het elftal van elf jaar geleden was beter. Maar dat was ook een heel goede lichting. Toen konden we jammer genoeg net niet die stap naar de tweede klasse zetten.” Na de degradatie van afgelopen seizoen, is Sparta’30 nu dus verworven tot een vierdeklasser. “Met jongens van buitenaf of spelers die net op dit niveau komen kijken.” Of hij baalde van die laatste plaats in de derde klasse? “Eigenlijk maakte het mij niet zoveel uit. Daarna hebben we snel geschakeld, om gasten enthousiast te maken om tóch te blijven. Dat is gelukt.” VERLENGSTUK Het enthousiasme ziet Van Pelt dan ook groeien, al hebben ze bij Sparta’30 te maken met de nodige tegenslagen. “Lennard van Andel, onze motor van het elftal, heeft zijn scheenbeen gebroken. Dan merk je dat je afhankelijk bent van een paar bepalende spelers. Daar moet dan eigenlijk niks mee gebeuren.” Qua resultaten, is Van Pelt dan ook tevreden. “We hebben onze rug gerecht. Gasten groeien in hun rol.” Toch ziet hij nog de nodige verbeterpunten. “Af en toe missen we een beetje dat gif.” Gelukkig voor hem, brengt Serhan Eyupoglu dat meer dan voldoende. “Die is continu met die jonge gasten bezig. Communiceren, aansporen en op hun flikker geven. Zo iemand is heel fijn voor een trainer, als een soort verlengstuk.” En dat moet ook, als ze bij Sparta’30 serieus mee willen gaan doen voor de prijzen. “Deze klasse is onvoorspelbaar en ik denk dat er ploegen beter zijn dan wij. In stabiliteit en breedte van het elftal.” Toch moet er met zijn ervaring in het voetbal, meer dan genoeg mogelijk zijn. “Ik ben inmiddels bijna twintig jaar trainer. Iemand die graag wil winnen en handelt naar het karakter van zijn ploeg. Tactisch, maar ook wat betreft plezier.” Met de huidige generatie, een andere uitdaging dan vroeger, weet hij. “Deze lichting is anders opgegroeid, daar moet je in meegaan.” Gelukkig is Van Pelt, die zelf ook ooit in het eerste van Sparta’30 speelde, met de jaren een stuk rustiger geworden. “In het begin denk je nog echt als voetballer. Nu kan ik veel meer relativeren en analyseren.” En met onder meer zijn moeder die nog altijd in Andel woont, heeft de trainer eigenlijk geen enkele reden om weg te gaan. “Als ik het goed naar mijn zin heb, ben ik niet zo’n wegloper. Ik vind het ook gewoon hartstikke leuk met die jonge gasten. Dan blijf je jong!” Want aan fanatisme, bij de 39-jarige Van Noorloos geen gebrek. “In het verleden had ik al vaker jeugdteams getraind, dus dit lag wel in de lijn der verwachting.” Zeven seizoenen geleden, begon de oud-speler van onder meer Sparta’30, Achilles Veen en Almkerk aan het avontuur met de huidige JO13. “Sinds de kabouters ben ik al betrokken bij dit team, toen mijn zoon is gaan voetballen.” Samen met de hulp van assistenten Dick Wind, Jan de Fijter en Frank Jiskoot, staat er inmiddels meer dan serieuze begeleiding omheen. “Ik ben heel blij met de hulp! Als hoofdtrainer doe ik de twee teamtrainingen én de techniektraining op woensdag.” Bij die laatste, mogen de in totaal dertien spelers, zelf weten of ze komen. “Vaak staan we dan met een mannetje of acht.” HERHALEN In het bezit van zijn UEFA C én B, is Van Noorloos dan ook nog altijd bloedfanatiek, lacht hij. “We willen ook wel echt op niveau trainen, het is geen bezigheidstherapie.” Al zoeken ze natuurlijk ook bij Sparta’30, naar de gulden middenweg. “Een mooie tijd bezorgen en helpen ontwikkelen. Uit eigen ervaring die gasten wat bijbrengen. Daar haal ik veel plezier en voldoening uit.” Helemaal nu ze als JO13, in de eerste klasse, de overstap naar een heel veld aan het maken zijn. “Het is leuk om met een bepaalde speelwijze bezig te zijn, van opbouwen, drukzetten en omschakelen.” Onder meer door tactisch te trainen. “Dat proberen we heel gestructureerd en stap voor stap te doen.” Zodat iedereen het begrijpt. “We willen graag hoog drukzetten. De manier waarop kan verschillen.” In een vast systeem, met ook de nodige aandacht voor techniek en tweebenigheid. “Maar ook loopcoördinatie en kijkgedrag laten we vaak terugkomen.” Vooral door dingen veel te herhalen. “Dat is heel belangrijk op deze leeftijd!” Ontwikkeling staat dan ook voorop, vertelt Van Noorloos. “Van verliezen kun je leren. Al proberen we ze tegelijkertijd natuurlijk ook bij te brengen wat er nodig is om te winnen.” Aan de sfeer, zal het in ieder geval niet liggen. “Het zijn allemaal jongens uit Andel, op eentje na. De meesten kennen elkaar al jarenlang.” Tegenwoordig niet meer bij elkaar op school. “Daarom is het juist extra leuk dat ze elkaar dan weer zien op het veld.” TOEKOMST Waaronder dus zijn eigen zoon. “Het is ontzettend leuk en mooi om dit samen met hem mee te mogen maken.” Helemaal als je ze per week ziet groeien. “Ze zijn technisch beter geworden, maar ook in het samenspelen. Daarom oefenen we veel op positiespel, zodat ze gaan begrijpen dat ze als team moeten functioneren.” Van Noorloos kan het, als voormalig trainer van het eerste van Sparta’30, als geen ander weten. Hoelang blijft hij dit nog doen? “Voorlopig vind ik dit heel leuk om te doen en heb ik nog niet echt een ander concreet plan. Ik steek er met alle liefde ontzettend veel tijd in.” Naast zijn eigen voetbalactiviteiten met de 35+ van Almkerk op vrijdagavond, ziet de inwoner van Andel wel wat er de komende jaren op zijn pad komt. “Ik blijf sowieso trainer en wil mezelf graag verder ontwikkelen. Waar dat zal zijn, bij Sparta’30 of bij een andere vereniging, bij de jeugd of senioren, zal de toekomst uitwijzen!’’ V. V. SPARTA ‘ 30 ANDEL V. V. SPARTA ‘ 30 ANDEL Foto: Bart Pörtzgen
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=