19 Dé tweewielerspecialist in uw regio! Grote Kerkstraat 22a 4261 BD Wijk en Aalburg SHOP NOW In zijn eerste jaar bij de club, kroonde Luqman Dawit zich met Be Ready meteen tot kampioen van de vierde klasse. En dus komt de rechtsback dit seizoen vol vertrouwen een niveautje hoger uit. Al is de start nog allesbehalve soepel. “Het was in het begin nog een beetje zoeken.” Be Ready is na promotie nog zoekende Naar de juiste samenstelling, maar vooral de eerste overwinning. Want pas in het zevende duel, vielen voor Be Ready de eerste drie punten van het seizoen te noteren. “Met spelers die wegvielen, was het puzzelen. Ook naar de opstelling.” Toch kent de 25-jarige Dawit nog altijd geen enkele twijfel. “Daarna hebben we het opgepakt, dus het gaat goedkomen!” GOED GEVOEL Ondanks dat het niveau in die derde klasse, natuurlijk wel een stukje hoger ligt. “Je speelt tegen betere tegenstanders, met meer tactisch vermogen. En de balsnelheid ligt hoger. Verder merk ik eigenlijk niet veel verschil.” Vertrouwen in een goede afloop heeft Dawit, ondanks de moeizame start, dan ook nog genoeg. “We hebben een goede ploeg én individueel veel kwaliteit. Vanaf nu weten we wat er in deze competitie wordt gevraagd.” Net als vorig jaar. “Dat was natuurlijk een topseizoen! Mooier kan bijna niet. Zo overtuigend kampioen worden, dat maak je niet vaak mee.” Spijt van zijn overstap, heeft Dawit dan ook geen moment. “Na vier seizoenen bij Almkerk, wilde ik graag vertrekken. Vooral omdat ik daar weinig speelde.” Via huidige teamgenoten Jonathan van Eerd en Kevin Cornet, kwam Be Ready vorig jaar op zijn pad. “Van de gesprekken die we hebben gevoerd, kreeg ik meteen een goed gevoel!” En dat gevoel, heeft Dawit een seizoen later nog steeds. “De trainer (Angelo Ernst) én het team, maken het gewoon heel leuk. De sfeer is altijd goed.” Zelfs nu ze even iets minder winnen. “De trainingen zijn er daardoor niet minder op geworden.” ALS TEAM En dus legt de voormalig speler van JEKA en Kozakken Boys, de lat voor het gemak maar even lekker hoog. “Ik zet zelf in op promotie, dat zou hartstikke mooi zijn. Waarom zou dat niet kunnen lukken? Wie weet waar we straks over een paar weken staan.” Wat Dawit betreft, valt of staat alles de komende maanden bij Be Ready met de wil om te winnen. “Onze koppies niet laten hangen bij een tegengoal of als het even tegenzit. Gewoon als een team spelen en al onze energie in de wedstrijd stoppen! Precies zoals hij zelf als rechtsback ieder weekend probeert te doen. “Ik ben een opkomende back. Liever aan het aanvallen, dan aan het verdedigen. Al moet dat natuurlijk ook gebeuren.” Aan een vertrek uit Hank, denkt de inwoner van Breda wat hem betreft voorlopig dan ook niet. “We moeten met de tijd kijken hoe en wat. Ambities, vind ik eigenlijk niet zo belangrijk meer.” Na een kort avontuur in de derde divisie, keerde Dylan den Exter dit seizoen weer terug op bekend terrein. Want na één jaar chaos bij Baronie, was de verdediger toe aan een wat rustigere omgeving. Die vond hij, niet voor het eerst in zijn carrière, bij eersteklasser Almkerk. “Het bevalt weer als vanouds!” Verdediger Dylan den Exter: ‘Ik heb hier niet voor niets al vier jaar gespeeld’ Heel gek, is dat gezien zijn verleden bij de club dan ook niet. “Ik heb hier niet voor niets al vier jaar gespeeld.” Veel veranderd, is er na een jaartje weg te zijn geweest dan ook niet. “We hebben een iets bredere selectie en er is kwaliteit bij. Verder voetballen veel dezelfde jongens er nog steeds.” Een warm bad dus, behalve dat voetballen op zondag, lacht Den Exter (28). “Daar moest ik in het begin wel even aan wennen!” ZAKELIJK Wennen moest hij vorig seizoen ook, na zijn overstap naar derdedivisionist Baronie. “Het niveau was top, maar alles eromheen was heel rommelig. Veel spelers weg, de trainer weg... Toch ben ik uiteindelijk blij dat ik ben gegaan. Tot mijn liesblessure, heb ik alles gespeeld.” Desondanks bleef zijn avontuur in Breda, dus maar beperkt tot één seizoen. “Toen ben ik bij mezelf na gaan denken: wat ga ik doen? De stap terug naar Baardwijk, vond ik nog wat te groot. Van de derde divisie naar de vierde klasse.” Het werd voor Den Exter uiteindelijk dus niet de club waar het voor hem ooit allemaal begon, maar opnieuw Almkerk. Over de start, is de inwoner van Kaatsheuvel prima te spreken. “Alleen krijgen we iets te makkelijk goals tegen. Gelukkig scoren we ook veel.” De lat, ligt dan ook hoog. “Als we iedereen fit kunnen houden, gaan we voor een plek bij de eerste vijf en hopelijk een periode.” Met zijn ervaring op een hoger niveau op zak, zou dat moeten kunnen lukken. “Ik heb bij Baronie wel geleerd om zakelijk te spelen. Wedstrijden worden vaak op details beslist, daar kun je echt veel punten mee pakken.” Het coachen en neerzetten van zijn teamgenoten, zul je Den Exter tijdens wedstrijden dan ook veelvuldig zien doen. “Dat heeft altijd wel in me gezeten. Bij Almkerk én Baronie, was ik ook tweede aanvoerder. Nu moet ik weer van onderaf beginnen, haha!” Maar, zo zegt hij. “Die band heb ik gelukkig niet nodig, om toch aanwezig te zijn.” PRESTEREN Niet alleen in zijn coaching, maar met name ook aan de bal. Als centrale verdediger dus. “Ik moet het vooral hebben van het opbouwen. Iemand met inzicht en rust.” Iets wat hij leerde, tijdens zijn periode van acht jaar in de jeugdopleiding van Willem II. “Eigenlijk heb ik heel mijn jeugd daar gespeeld. Vanaf dat ik zes was.” Een goede basis, maar tegelijkertijd ook een intensief traject, is Den Exter eerlijk. “Op een gegeven moment raakte ik een beetje het plezier kwijt. Bij een BVO draait het toch puur om presteren. Daardoor kon ik weinig met vrienden zijn en heb ik niet echt een jeugd gehad.” Zijn vertrek in de B1, kwam dan ook niet als een extreem harde klap, herinnert hij. “Tuurlijk heb je het daar in het begin even lastig mee, maar ik heb mezelf er ook wel snel bij neergelegd. De laatste twee seizoenen waren al zwaar, dan moet je ook realistisch zijn. Ik wist dat dat voor mij het hoogst haalbare was.” Na gespeeld te hebben met onder meer Frenkie de Jong en Sam Lammers, kwam Den Exter op zijn beurt vervolgens terecht bij WSC, om daarna weer terug te keren bij zijn jeugdliefde Baardwijk. “Tot ik toch weer écht op niveau wilde gaan spelen. Toen kwam Almkerk.” Maar of de verdediger, die bij Willem II vooral als nummer 8 of 10 speelde, dat nog lang blijft doen, is nog even de vraag. “Ik twijfel wat ik volgend jaar ga doen. Mijn vriendin en ik willen ook graag gaan reizen.” En dus is de kans groot, dat de Almkerkse eersteklasser zijn laatste ‘serieuze’ club is. “Daarna ga ik lekker met mijn vrienden bij Baardwijk voetballen. Tot ik 50 ben!” Tenzij er nog een andere mooie club op zijn pad komt. “Dan zal ik dat altijd overwegen.” Foto: Jan Noorloos
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=