26 ‘Het liefste staan ze met een bal aan hun voeten’ De jeugd stimuleren en betrokken proberen te houden bij de club. Dat is wat Yvonne Ippel en Sylvia Hoogendoorn samen als activiteitencommissie voor de jeugd doen. En dat lukt in hun eerste seizoen, voorlopig best aardig, vertelt laatstgenoemde. “We zijn trots op wat we tot nu toe hebben bereikt.” En dat terwijl Hoogendoorn (34) eigenlijk pas vorige zomer werd gevraagd. “De complete commissie is vorig seizoen gestopt en had geen opvolging. Doordat mijn kinderen hier voetballen, sta ik midden in de jeugd. Het klonk als een uitdaging, dus zeiden Yvonne en ik tegen elkaar: waarom niet? Toen hebben we samen de handschoen opgepakt.” Een uitdaging bleek het te zijn, alleen wel een heel mooie, vertelt ze. “Het is bijna een dagtaak, maar wel een leuke. Er gaat geen dag voorbij dat we er niet mee bezig zijn. Iedere dag komt er wel een belletje of appje.” STIMULEREN Allemaal min of meer aangestoken, door haar drie zoontjes. “Twee voetballen er inmiddels bij ‘de Boys’, dus ik kom er zelf nu zo’n vier jaar.” Sinds dit seizoen dus ook echt als vrijwilliger. “Als lid van de activiteitencommissie en sinds kort ook samen met Yvonne als onderdeel van de sponsorcommissie. Zodat we daar kunnen zorgen voor een goed budget voor de jeugd.” Want dat is uiteindelijk wel het doel, vertelt Hoogendoorn. “Sporten is gezond, dus willen we kinderen blijven stimuleren. Daarnaast zorgt het ook voor een stukje betrokkenheid bij de club.” Hoe ze dat doen? Bijvoorbeeld door clinics te organiseren. “Dat hebben we onlangs op 22 april nog gedaan. Daar kregen we veel positieve feedback op, dus daar zijn we trots op.” Maar dat niet alleen. “Aankomend seizoen gaan we samen met Bas Cornet ook de kledingcommissie oppakken. En vanuit de clinic is daarnaast ook de basis gelegd om de interne voetbalschool voor volgend jaar vast te leggen, bedoeld om de complete pupillenafdeling eenmaal per week training te gaan geven. Dat is een mooie ontwikkeling.” Bij de club waar Hoogendoorn zich als inwoonster van Werkendam meer dan prima op haar gemak voelt. “Het is gewoon een heel mooie vereniging. En voor een kleine club, is alles best wel groot. De sfeer alom is goed en we hebben een leuke groep met vrijwilligers. Al zouden we nog wel wat extra handjes kunnen gebruiken, om de evenementen ook volgend jaar weer te kunnen organiseren.” ENTHOUSIAST Handjes die helpen bij het organiseren van de ‘vaste dingen’. “Zoals het ouder-kind toernooi, Sinterklaas of het tentenkamp.” Alles voor het plezier én de ontwikkeling. “Uiteindelijk komen ze om te voetballen. Wat je ook doet, het liefste staan ze met een bal aan hun voeten. Dus dat proberen we toch altijd wel te doen.” Hoogendoorn merkt dat het werkt. “Als je de reacties ziet van die kinderen op het veld, hoe enthousiast ze zijn, dat is voor ons het leukste.” Een geslaagd eerste seizoen dus, wat dat betreft. “Dit jaar was een beetje de vuurproef, hopelijk kunnen we alles nu nog naar een hoger niveau tillen. Zo willen we de clinic jaarlijks terug laten komen, maar gaan we bijvoorbeeld ook kijken naar het vernieuwen van het speeltuintje.” Het grootste doel, is volgens Hoogendoorn in ieder geval bereikt. “De voetbalschool komt komend jaar vast training geven, dat zorgt voor groei in kwaliteit van de jeugd.” Het duo staat dan ook in nauw contact met Anne Ippel en Arjen Borsje, verantwoordelijk voor het jeugdvoetbal bij Kozakken Boys. “Dat is ook een stukje voetbalinhoudelijk, waar we ons op willen richten.” Met oog voor de lange termijn. “We hopen dit zeker langer te kunnen blijven doen!” En dus besloot Duyzer (32) de boel samen met teamgenoten bij het derde, Danny Groeneveld en Mark van Bavel, de boel maar eens gewoon op te pakken. “In de kleedkamer of aan de bar, hadden we het er vaak over: wat mis je? Vanuit de ‘TC’ was er op dat moment eigenlijk niemand echt mee bezig.” Sinds maart dus wel, maar wat doet het drietal nou precies? “We houden ons voornamelijk bezig met de senioren. Dus zorgen voor genoeg spelers, een staf én doorstroom vanuit de jeugd.” PRATEN De oud-speler van het vlaggenschip, weet als geen ander hoe essentieel dat is. “We hadden geen tweede elftal, terwijl het heel belangrijk is om dat wél te hebben. Aan ons om te zorgen dat die situatie zich niet meer voordoet.” Hoe? “Door gesprekken te voeren, vooral ook met de ‘jonge senioren’. Er was al een fundering, maar wie wil er nog meer onderdeel van dat team uitmaken? Veel met jongens gepraat, een kernlijst gemaakt en uiteindelijk op zoek gegaan naar een trainer.” Want dat is toch wel de ‘key’, heeft Duyzer gemerkt. “Als je maar genoeg communiceert, kom je vanzelf tot een oplossing.” Precies eigenlijk zoals het bij het drietal zelf ook begon. “Als we ergens iets van vinden, moeten we er ook wat aan doen, vonden we. Toen hebben we aan het bestuur gevraagd, of ze het leuk zouden vinden als we het samen op zouden pakken.” En zo geschiedde. “In verhouding kost het ook weinig tijd, alleen nu misschien even wat meer. Als al die vijf seniorenteams straks op de rails staan, valt het mee.” Het begon bij het voormalig lid van de sponsor na twee of drie jaar ‘niks doen’ dan ook weer te kriebelen, vertelt Duyzer. “Op donderdag en zaterdag loop ik op de voetbal, te praten en sparren met mensen, dat is wat je toch altijd al doet. Het is een soort ritme.” EIGEN JONGENS Maar weer anders dan zelf voetballer zijn natuurlijk. “Het is mooi om dat proces te begeleiden en zo de vereniging te kunnen helpen en een steentje bij te dragen. Soms heb je misschien ook een andere kijk op spelers, iets meer neutraal. Dat is juist goed.” Mede daardoor schuift komend seizoen bijna de gehele JO19, door naar het tweede. “Een soort frisse start. Die groep willen we bij elkaar houden, dat is voor een club als Woudrichem van levensbelang. Eigen identiteit en eigen jongens.” Een vereniging die het zelf doet, volgens Duyzer. “Die spelers moet je zien te behouden, zodat je ze straks door kunt schuiven naar het eerste.” Hoe willen ze dat gaan doen? “Jeugdspelers moet je de kans geven, bijvoorbeeld door ze mee te laten trainen. Dan kom je er vanzelf achter of ze goed genoeg zijn.” Daar ligt voor het trio dan ook een belangrijke taak, vertelt de inwoner van Woudrichem. “Bij het eerste elftal blijven we het met eigen jongens doen, dus daar moet een wisselwerking zijn met de jeugdopleiding. Die kloof moet minder groot worden.” Voldoende aantallen bij de senioren én het tweede elftal draaiende houden, dat worden de belangrijkste doelen. “Daarnaast proberen we jongens die hier ooit zijn weggegaan, weer terug te krijgen. Dat soort gasten horen bij Woudrichem te voetballen. Hopelijk kunnen we dat samen voor elkaar krijgen.” Aan hun passie, zal het in ieder geval niet liggen. “We zijn drie voetballiefhebbers, die het bijna liever nergens anders over hebben. Nu kunnen we wat terugdoen voor de vereniging waar we betrokken bij zijn, dat is belangrijk voor een vereniging als Woudrichem!” Duyzer scoort als TC nu buiten het veld Van voetballer naar lid van de Technische Commissie. Nadat Yoeri Duyzer afgelopen zomer bij Woudrichem besloot te stoppen als speler van het eerste, houdt hij zich nu met heel andere dingen bezig. Maar scoren, doet de voormalig spits nu ook buiten het veld. “Het is gewoon heel belangrijk om zoiets te hebben.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=