17 Dé tweewielerspecialist in uw regio! Grote Kerkstraat 22a 4261 BD Wijk en Aalburg Jenner Koek is bij Almkerk terug op zijn niveau Het ene seizoen, is het andere niet. Dat weten ze inmiddels ook bij Almkerk. Want waar de eersteklasser zich vorig jaar pas op de laatste dag veilig speelde, doet het dit jaar via de nacompetitie mee voor promotie naar de vierde divisie. Tot grote tevredenheid van Jenner Koek. “Ik zou heel graag willen promoveren.” Hoe anders was dat vorig seizoen. De 23-jarige Koek weet het nog goed. “Pas op de laatste dag waren we veilig...” Toch waren de verwachtingen dit jaar een stuk hoger gespannen, vertelt hij. “Op papier was dit een mindere competitie, dus we wisten dat we goed mee zouden kunnen doen. Al hoefden we ook weer niet meteen voor nacompetitie te gaan.” Dat werd het dus wel. “Net voor de winterstop, kreeg ik wel het gevoel dat het moest kunnen. We begonnen goed, speelden leuk voetbal en hadden vaak de bal.” Ambitieus In zijn inmiddels vierde seizoen bij Almkerk. Al verliepen die jaren, uiterst moeizaam. “In het tweede jaar scheurde ik mijn kruisband af. Dit is eigenlijk het eerste seizoen dat ik echt mijn niveau kan halen.” De voormalig speler van Sleeuwijk, maakte op negentienjarige leeftijd de overstap naar het blauw met wit. “Daar stond ik op mijn zestiende al in het eerste, maar ik was op een gegeven moment toe aan een klasse hoger.” Dus toen Almkerk belde, was Koek vrij rap om. “Ik ben ambitieus, dus voor mij was het snel duidelijk.” Spijt heeft hij dan ook niet, toch had de inwoner van Sleeuwijk het wellicht een beetje anders voor zich gezien. “Natuurlijk had ik niet verwacht dat ik pas na vier jaar op mijn echte niveau zou zitten. Maar ik ben wel blij met de stap.” Ook buiten het veld. “De mensen, vrijwilligers en feestjes in de kantine. Dat soort dingen maken het leuk.” Naast een hechte groep en veel kwaliteit. “We willen echt voor elkaar werken, gooien er samen veel energie in. Het is een jong team, met gasten die allemaal graag willen. Daar herken in mezelf in.” Net als in zijn trainer. “Over Vincent (de Klerk) ben ik heel positief. Hij is modern, maakt gebruik van een app en zijn trainingen zitten vol tactiek.” BEACH SOCCER Misschien wel daardoor, speelt Koek tegenwoordig als linksback. “Van origine ben ik linksbuiten of spits, maar door blessures speel ik dit seizoen daar. Conditioneel sterk, veel meters maken, snel en explosief. Eigenlijk een soort extra aanvaller.” Toch hoopt hij in de toekomst ‘gewoon’ weer voorin te spelen. “Ik wil graag mijn plafond opzoeken en kijken waar ik kan eindigen. Met Almkerk of misschien ergens anders.” Zaak voor hem dus, om zich te blijven ontwikkelen. “Vooral in een stukje volwassenheid, ben ik wel gegroeid. Ik mocht bijvoorbeeld wat minder gele kaarten krijgen voor praten. Maar ook qua looplijnen, het tactische aspect, heb ik stappen gemaakt.” Mede door de presentaties van De Klerk. “Daarom heb ik toen ook die stap gemaakt, dat miste ik wel. Dat soort dingen vind ik heel interessant.” Net als voetballen op zand. Want ook dat doet Koek regelmatig. “Daar ben ik eigenlijk op mijn elfde mee begonnen, nu speel ik bij Beach Soccer Altena, in de Eredivisie. Binnenkort vliegen we naar Portugal, voor de Euro Winners Cup, eigenlijk een soort Champions League voor het Beach Soccer.” Hij maakte in die tak van sport zelfs zijn debuut voor Oranje, toen hij mee mocht naar Marokko. “Het gaat voor mij vooral om het spectaculaire; bal in de lucht, omhalen en veel goals. Dat maakt het zo leuk.” Heeft hij ook daar zulke hoge ambities? “Dat is een beetje afhankelijk van hoe snel de sport groeit, het zou helpen als de KNVB zich ook weer aansluit. De Eredivisie is voor nu nog samen met België.” Voorlopig is het in ieder geval goed te combineren. “Lekker in de zomerstop. Dat helpt ook om fit te blijven!” Mocht Almkerk de finale van de nacompetitie halen, heeft Koek een luxeprobleem. “Dan valt het samen. Misschien kan ik dan later naar Portugal gaan...” Toen hij twee seizoenen geleden toe was aan een nieuwe uitdaging en een belletje kreeg van tweedeklasser GRC’14, was Erhan Aksoy snel verkocht. En dus geniet de linksback ondertussen van zijn eerste avontuur buitenshuis. “Je komt toch als alleenstaande en onbekende uit Waalwijk.” ‘Het gevoel dat je ergens voor speelt’ Maar gelukkig, ging dat al snel heel goed, vertelt hij. “Ik ben ontzettend warm ontvangen! Het is een hechte groep, waar iedereen het goed met elkaar kan vinden.” De voormalig speler van WSC zit bij GRC’14 dan ook helemaal op zijn plek. “Vorig jaar was ik toe aan een nieuwe uitdaging, ik kreeg de voldoening van het beter worden niet meer. Hier had ik meteen een fijn gesprek.” En een overtuigend eerste seizoen. “Daarom heb ik toen ook vroegtijdig aangegeven te willen blijven!” TINTELEN Dit jaar verloopt het voor de linkspoot echter allemaal een stuk wisselvalliger, vertelt Aksoy (22). “Ik heb last van een irritante blessure, het compartimentensyndroom. Daardoor heb ik constant druk op de spieren in mijn schenen, waardoor je voeten gaan tintelen. Een soort slapende voeten eigenlijk.” Een ongelukkige situatie. “Het verschilt per moment, dat is het irritante. Soms heb ik er wel last van, dan weer niet. Ik ben al bij een sportarts en fysio geweest, maar blijf regelmatig verzuren. Daardoor heb ik ook minder minuten gemaakt.” Aan zijn plezier, doet het voorlopig gelukkig niks af. “Ik heb het zo naar mijn zin, dat ik mijn jawoord al heb gegeven.” Volgend seizoen hoopt Aksoy dan ook weer helemaal fit te zijn. “Een tijdje ging het goed, nu begint het weer terug te komen. We hebben dry needling al geprobeerd en zitten nu te kijken of we misschien moeten laten opereren. Al biedt dat ook geen garanties.” Garanties die hij overigens ook niet had, toen hij WSC na al die jaren verliet. “Dat was misschien ook een beetje impulsief, maar ik wilde beter worden en mezelf verder ontwikkelen. Ook nu wil ik nog steeds gaan voor het hoogst haalbare. Kijken waar mijn plafond ligt.” Al heeft Aksoy het bij GRC’14 dus voorlopig meer dan goed naar zijn zin. “Het gesprek met de trainer, Mark Kroese, was toen meteen al fijn. En we spelen iedere week voor een mooie supportersschare, dat geeft een kick. Voor zoveel mensen, dan heb je echt het gevoel dat je ergens voor speelt. Dat was voor mij ook heel belangrijk.” KNOP OMZETTEN Met behoud van de tweede klasse, hebben ze dat vertrouwen in ieder geval weten terug te betalen. “Vorig jaar zijn we natuurlijk derde geworden, maar dit jaar was de competitie sterker.” Wat Aksoy betreft, hoort GRC’14 zeker thuis in die tweede klasse. “We hebben een mooie mix van ervaring en jonge gasten, alleen is het dit seizoen niet helemaal gelukt om het niveau op de training te vertalen naar de wedstrijd. Op voetbalgebied dan met name.” Waar zat hem dat in? “Moeite met wedstrijden lezen. Vaak gooiden tegenstanders de beuk erin en moesten we veel duels spelen, dan moeten we de knop om kunnen zetten en ook meer fysiek gaan spelen.” Met hem als aanvallende linksback. “Veel lopen, binnendoor of buitenom. Ik word graag diep gestuurd, maar zoek ook altijd naar de voetballende oplossing.” Geïnspireerd door Alphonso Davies en Theo Hernández. “Dat vind ik mooie voetballers! Vanwege mijn Turkse afkomst, is Trabzonspor mijn clubje. Daar loopt ook een back, waar ik wel een beetje op lijk, haha!” Al had hij daar natuurlijk liever zelf gestaan. “Als klein jongetje droom je van profvoetbal. Vroeger was ik altijd aan het voetballen op een veldje of op de straat.” Gelukkig is hij dat fanatisme, nog altijd niet kwijt. “Er zijn hier in de regio genoeg leuke clubs die op een hoog niveau spelen. Wat het hoogst haalbare is voor mij? Ik hoop divisieniveau.” En dus is er nog genoeg ruimte voor verbetering, beseft de inwoner van Waalwijk ook zelf. “Ik heb nog moeite met fysieke wedstrijden of teams die veel de lange bal spelen. Dat vraagt meer qua verdedigen, daar moet ik nog slimmer in worden. Om te voorkomen dat je steeds duels moet spelen.” Foto: Jan Noorloos
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=