VoetbalJournaal Altena, voorjaar 2024

15 Dé tweewielerspecialist in uw regio! Grote Kerkstraat 22a 4261 BD Wijk en Aalburg ‘De voetbal wil ik natuurlijk niet missen’ Je kunt bij binnenkomst tijdens de thuiswedstrijden van GDC letterlijk en figuurlijk niet om ze heen: Daniëlle Zonneveld en Henk Rochat. De één verkoopt de lootjes, de ander zorgt voor de entree. En daar geniet het tweetal samen al jaren van. “We hebben het hartstikke goed naar ons zin!” Een pittige competitie, versterkte degradatieregeling en dus een spannend seizoen. Voor derdeklasser GDC bleef het tot op de laatste speeldag spannend, maar kwam het uiteindelijk allemaal goed. Zag ook doelman Tim van Rooijen. “Eigenlijk ben je gewoon een middenmoter.” Spannend seizoen voor doelman Tim van Rooijen en GDC Maar zo voelden ze zich bij GDC dit seizoen toch lange tijd niet, vertelt de 23-jarige keeper. “Iedereen kan van elkaar winnen en alles staat dicht op elkaar. Zonder die versterkte degradatieregeling, speel je jezelf al veel eerder veilig. Dan ben je er minder mee bezig.” In een pittige competitie, kwam het uiteindelijk dus toch nog goed, voor de club uit Eethen. “Uiteindelijk staan we denk ik op de plek waar we horen.” FAMILIE Al was het dus wezenlijk anders dan vorig seizoen, toen de ploeg af leek te stevenen op het kampioenschap in de derde klasse. “Toen hebben we het natuurlijk héél goed gedaan.” Het verschil met dit jaar? “Jongens die zijn gestopt en last van blessures”, zo vertelt Van Rooijen. Bij de club waar hij al zijn hele leven voetbalt. Of eigenlijk keept. “Ik was een jaar of zeven, toen ik hier begon.” Inmiddels heel wat jaren verder, zit de inwoner van Wijk en Aalburg nog altijd uitstekend op zijn plek. “Je kent elkaar allemaal en voetbalt al sinds de jeugd samen met vrienden. Dat is heel veel waard.” Net als spelen met zijn broer, Joost. “Dat gaat gelukkig goed, haha! We kunnen elkaar altijd de waarheid zeggen, op een positieve manier.” Ook thuis. “Onze vader is voorzitter, mijn zus heeft hier gevoetbald en onze moeder regelt de kleding. Wat dat betreft zijn we wel een echte GDC-familie.” Met hem dus als keeper van het eerste elftal. “Ik probeer zoveel mogelijk mee te voetballen, dat is iets wat ik graag doe. Als we op de training een partijtje doen, sta ik geregeld gewoon in het veld.” VOORBEELDEN Van Rooijen is dan ook tevreden over zijn eigen seizoen. “Over het algemeen heb ik goed gekeept en de nodige punten gepakt. Weinig tegengoals, dat geeft een fijn gevoel. En voor een doelman is het altijd lekker om belangrijk te kunnen zijn.” En te blijven groeien. “Vooral in een stukje coaching, heb ik stappen gemaakt. Dat doe ik nu veel beter dan in het begin.” Al mag dat ook wel, is de doelverdediger zelf eerlijk. “Inmiddels speel ik nu zes jaar in het eerste. De toenmalige keeper stopte, zo ben ik erin gerold.” Nadat hij vanaf de E1 al begonnen was met keepen. “Op tv kijk ik ook altijd extra naar keepers. Vroeger altijd naar Manuel Neuer, nu ook steeds meer naar Ederson. Dat zijn voor mij een beetje dezelfde types.” Voorbeelden om van te kunnen leren, vindt hij. “Met hoge ballen, kan ik nog wel stappen maken. En ook mijn zelfverzekerdheid in de goal en een leider worden van achteruit, zijn dingen waar ik nog aan kan werken.” Voorlopig in ieder geval bij GDC. “Het zit niet echt in mijn hoofd om een stap te maken, daar denk ik eigenlijk niet aan. Ik voetbal hier met vrienden, dat vind ik hartstikke leuk.” Want zijn liefde voor de club gaat verder, dan alleen maar zelf keepen. “Het is mooi om betrokken te zijn, daarom geef ik ook nog keeperstraining aan de jeugd en zit ik in de evenementencommissie!” Zonneveld (49) met het verkopen van lootjes, Rochat (79) met het regelen van de entree. Samen in het hokje, vertelt de oudste van de twee. “Daniëlle begint tijdens wedstrijden van de jeugd al met de lootjes, die is een halve dag op de voetbal.” In de rust volgen de winnaars, legt Zonneveld uit. “Dan worden de bonnetjes getrokken! Er zijn mooie prijzen te winnen, zoals boodschappen of andere levensmiddelen.” GEZELLIG Hoe hoger het eerste speelt, hoe meer lootjes er worden verkocht, weet Zonneveld na bijna zestien jaar inmiddels. “Toen we nog in de eerste klasse speelden, kwam er natuurlijk veel meer publiek. Nu moet je het toch meer van de eigen mensen hebben.” Ook Rochat, inmiddels erelid van de vereniging, barst van de ervaring. “Ik doe dit inmiddels al 40 jaar. Heb zelfs de club nog helpen oprichten, toen was ik penningmeester van Drongelse Boys.” In een iets andere rol, heeft hij het nu nog altijd naar zijn zin. “Samen is het ontzettend gezellig, dat is toch goed?” De voormalig speler van het eerste elftal en later het tweede, zit dan ook prima op zijn plek. “Later speelde ik ook nog in het zesde, daarna werd ik leider. Het is gewoon een gezellige club. Een beetje normaal en van ons eigen. Zolang het goed gaat, heb ik er plezier in.” Het tweetal beseft als geen ander hoe belangrijk het doen van vrijwilligerswerk is. “Als niemand iets doet, gebeurt er niets. En we doen het voor de club”, zegt Zonneveld. “Maar onder mekaar is het hartstikke gezellig, daar gaat het om. Bij GDC helpen de mensen elkaar.” RAMEN Bijvoorbeeld om naar het eerste te kijken, begint Rochat te lachen. “We hebben een aantal jaar geleden een hokje gekregen, waar we samen in staan. Maar toen heb ik wel gezegd: ik wil er ramen in hebben, zodat ik naar de voetbal kan blijven kijken. Dat wil ik natuurlijk niet missen.” Een flinke verbetering ten opzichte van ‘vroeger’. “Eerst zaten we buiten de poort met een tafeltje en een paraplu, voor als het regende.” Het duo, ook vaak aanwezig tijdens uitwedstrijden van het vlaggenschip, weet nog niet hoelang ze door zullen blijven gaan. “We worden wat ouder. Je moet het ook bij kunnen blijven houden, hè?” Foto: Eric Schröder Foto: Eric Schröder

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=