11 Dé tweewielerspecialist in uw regio! Grote Kerkstraat 22a 4261 BD Wijk en Aalburg ‘Ze zien dat er veel voor ze wordt gedaan’ En dat deed de 44-jarige Heijstek een seizoen of zes geleden dan ook niet. “Ik ben begonnen toen mijn dochter is gaan voetballen, die was toen vijf en is nu elf. Eerst nog bij de jongens, later bij de meiden.” Zoals dat dan wel vaker gaat: “Er was geen trainer, toen ben ik het gaan doen. Het is natuurlijk hartstikke leuk om je eigen kind te trainen.” Gelukkig deed hij dat niet alleen, bij de plaatselijke voetbaltrots, zoals de inwoner van Werkendam Kozakken Boys noemt. “Martin Jooren is toen leider geworden en sindsdien zijn we eigenlijk altijd samen gebleven.” ZICHTBAAR MAKEN Na twee jaar als trainersduo, tegenwoordig dus als coördinatoren van de meidenafdeling. “Daardoor zijn we eigenlijk het eerste aanspreekpunt, voor trainers, leiders én ouders. En daarnaast zijn we verantwoordelijk voor de indelingen van de teams.” Voor héél de meidenafdeling. “De MO11 tot en met Vrouwen 1, vallen allemaal onder ons. Dat zijn in totaal honderd meiden.” Een beetje druk, maar toch vooral heel erg leuk, vertelt Heijstek. “Ik ben vrij fanatiek, dus kan niet op een stoel gaan zitten wachten. Dan wil ik er ook echt iets voor doen.” Bijvoorbeeld door trainingen en wedstrijden te kijken, legt hij uit. “Op die manier proberen we ons zichtbaar te maken voor de meiden.” En dat niet alleen. “We laten ze ook op het hoofdveld spelen, om te laten zien dat ze er echt bij horen.” Al doen ze dat niet alleen op die manier, gaat Heijstek verder met vertellen. “In maart hebben we een meidenclinic georganiseerd, met Sari van Veenendaal en Sherida Spitse. Daar kijken ze natuurlijk allemaal tegenop.” Een groot succes, memoreert hij. “In totaal kwamen er 120 meiden!” BELANGRIJK Het laat de populariteit van het meidenvoetbal bij Kozakken Boys volgens hem maar al te goed zien. “We zijn nu druk bezig met de teams, maar die staan eigenlijk voor een groot deel al. Nu is het alleen nog zaak om ze in te vullen met trainers.” En hesjes, begint Heijstek te lachen. “Die meiden vonden de hesjes Toen zijn dochter een jaar of zes geleden begon met voetballen, raakte John Heijstek als vanzelfsprekend zelf ook betrokken. Eerst als trainer, tegenwoordig als coördinator van de meidenafdeling. En dus probeert hij samen met Martin Jooren, alles in goede banen te leiden. “Ik ben vrij fanatiek, dus kan niet op een stoel gaan zitten en wachten.” van de jongens stinken, dus krijgen ze straks eigen hesjes. Dat vonden ze leuk, dus gaan we daar achteraan!” Precies wat het coördineren voor de voetbalvader zo mooi maakt. “Samen met anderen iets leuks proberen neer te zetten en de boel een richting opsturen. Eigenlijk zijn we een soort vraagbaak voor de mensen.” En dat is maar goed ook. “Kunnen sporten in teamverband, is hartstikke belangrijk. Daarnaast is het natuurlijk ook een stukje fysieke ontwikkeling én plezier.” Voor iedereen. “Het voegt écht iets toe aan de club, de meidenafdeling is bijna twintig procent van het totale jeugdaantal. Dat zie je niet veel.” Als het aan Heijstek ligt, wordt dat alleen maar meer. “Hopelijk blijft de groei doorzetten en wordt het alleen nog maar populairder.” UITSTRALING Aan hem en Jooren zal het in ieder geval niet liggen. “Martin en ik zijn een beetje de kartrekkers van de meidenafdeling, dat proberen we ook zo over te brengen bij het jeugdbestuur, zodat die het weer neerleggen bij het hoofdbestuur.” Zoals bijvoorbeeld het regelen van trainingskleding. “Laatst hebben we een enquête gehouden onder de meiden, toen bleek dat ze heel graag in dezelfde trainingskleding wilden lopen. Dus zorgen wij dat we dat straks voor elkaar krijgen.” Een stukje uitstraling, vindt Heijstek. “Er wordt natuurlijk veel aandacht gegeven aan het eerste elftal, maar ook aan de complete jeugd. En dat bestaat uit jongens én meiden.” Zo worden er tegenwoordig ook bij ieder thuisduel, wedstrijdfoto’s gemaakt, vertelt hij. “Een meisje volgt de opleiding tot fotograaf, die wilde dat graag doen. Die foto’s plaatsen we vervolgens op social media en dat zorgt weer voor aandacht in de regio. Waardoor andere meiden misschien wel denken: Ik wil ook bij Kozakken Boys voetballen!” HOGEROP Al moet er natuurlijk ook óp het veld, gepresteerd worden, beseft Heijstek. “Onze Vrouwen 1 voetbalt nu vijfde klasse, daarmee willen we eigenlijk hogerop. Het ultieme doel is dat ze regelmatig kampioen gaan worden en op een hoger niveau komen te spelen. Dat zouden we leuk vinden.” Wat betreft aanwas, zit het volgens hem wel goed. “Onze bovenbouw, de MO15 tot de selectie, zit leuk in elkaar. Nu moeten we die koppeling zien te maken.” Bijvoorbeeld door goede trainers aan te stellen. “Die moeten de meiden gemotiveerd houden. Als ze zien dat er veel voor ze wordt gedaan, van kleding tot velden en trainers, werkt dat positief.” En dus blijft Heijstek zich met alle liefde inzetten, voor een sport die eigenlijk niet de ‘zijne’ is. “Ik heb vroeger altijd gezwommen, mocht van huis uit niet op voetbal. Door mijn kinderen ben ik uiteindelijk betrokken geraakt bij Kozakken Boys, later heb ik nog in een bierteam gevoetbald.” Toch meer dan genoeg affiniteit dus. “Het is een Werkendamse club, ik woon vlakbij en ging wel altijd kijken. Dan ken je veel mensen. Vrijwilligers hebben hier veel voor elkaar over en je moet het uiteindelijk toch met elkaar doen!” Foto: Lois den Haan Foto: Lois den Haan Foto: Lois den Haan
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=