R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Dé tweewielerspecialist in uw regio! Grote Kerkstraat 22a 4261 BD Wijk en Aalburg 5 V. V. SPARTA ‘ 30 ANDEL V. V. SPARTA ‘ 30 ANDEL www.vpo.nl ICT-partner in de regio | 088 876 0000 0289720.pdf 1 5-12-2023 14:32:12 Voetbalkooi geeft Sparta’30 meer ruimte Als je het sportpark van Sparta’30 oploopt, kun je hem eigenlijk niet missen. Meteen aan de linkerkant. De nieuwe voetbalkooi van de club uit Andel trekt sinds de opening dan ook veel bekijks. En daar is voorzitter Jan de Fijter natuurlijk maar wat blij mee. “Het is een mooie uitwijkmogelijkheid!” En dat is nodig ook, weet de 43-jarige voorzitter. “De accommodatie is drukbezet. Mede door de vele aanwas bij de kaboutertjes. Maar we hadden geen ruimte.” Tot iemand jaren geleden met het idee voor een pannakooi op de proppen kwam. “We zagen het bij andere clubs én als ons eerste aan het spelen was, waren er altijd een stuk of twintig, misschien wel dertig kinderen aan het voetballen. Die wil je ook iets bieden.” Dus besloot De Fijter te gaan zoeken. “Naar sponsoren.” En vervolgens werd er een klein comité opgericht. “Hoe gaan we dat vormgeven? Je kent veel mensen, dus zijn er ook veel mogelijkheden.” KANTINE Dat allemaal geregeld, werd er eind juni begonnen met de ‘bouw’. Een aantal weken geleden, werd door Arie Westerlaken het lintje doorgeknipt. “Die opening was hartstikke leuk! Met sponsoren, vrijwilligers én spelers van het eerste elftal.” En ook De Fijter zelf, is er maar wat blij mee. “Een pannakooi bleek uiteindelijk iets te klein, dus we hebben het groter getrokken. Het is nu echt een voetbalkooi geworden. Van twintig bij twaalf meter.” Mede daardoor meer dan handig in gebruik. “We hadden soms best problemen om alle teams qua ruimte kwijt te kunnen. Dit is een mooie uitwijkmogelijkheid. De kaboutertjes kunnen daar gewoon trainen!” Dat allemaal, met toezicht, lacht de inwoner van Andel. “De kooi staat gelijk aan de linkerkant, als je aankomt. Dat hebben we bewust gedaan, zodat je altijd zicht kunt houden vanuit de kantine.” Een nieuw hoogtepunt voor De Fijter, nadat hij ruim twee jaar geleden toetrad tot het bestuur. “Nieuwe bestuursleden én een zoektocht naar een voorzitter. Toen heb ik samen met Peter Tankens het voorzitterschap op me genomen.” Heel gek, is dat laatste ook niet. “Ik voetbal al vanaf mijn zesde bij Sparta’30 en zat tot twee jaar geleden nog in het eerste.” Als spits. “Tot mijn achttiende heb ik gekeept, daarna kreeg ik problemen met mijn rug en ben ik gaan voetballen. Dat vond ik ook heel leuk! En als aanvaller, wist ik natuurlijk wat keepers gingen doen.” LANGE TERMIJN Tegenwoordig voetbalt De Fijter nog regelmatig met vrienden in het vierde, bij een club die voor hem inmiddels als thuiskomen voelt. “Iedereen kent iedereen en de sfeer is fijn.” En met drie kinderen die voetballen, zijn de dagen meer dan goed gevuld. “Ik ben ook nog trainer van de JO12, dus vooral de zaterdag is druk!” Maar druk, heeft iedereen het tegenwoordig, weet De Fijter inmiddels. “Peter is al een vriend van mij, sinds de basisschool. Hij heeft een bouwbedrijf en ik werk als fysio. Dus wilden we het voorzitterschap graag opsplitsen.” Daardoor is Tankens nu met name verantwoordelijk voor de senioren en de accommodatie, De Fijter richt zich meer op de jeugd. Duidelijke aanspreekpunten dus. “En dat gaat goed! We kennen allebei natuurlijk veel mensen en ze willen iets van ons aannemen.” Bijvoorbeeld op het gebied van jeugdvoetbal. “Je moet ergens beginnen met opleiden. Van onderaf, werk je toe naar het eerste. Als je van jongs af aan goede trainers hebt met een voetbalachtergrond, heb je daar op lange termijn profijt van.” Tot nu toe, lukt dat best aardig, vindt De Fijter. “We blijven een dorpsclub, maar spelen met onze jeugd op een mooi niveau. Uiteindelijk wil je die jongens inpassen in het eerste.” En op die manier een stabiele derdeklasser worden. “Dat hebben we met z’n allen uitgesproken. Maar dan wel met zoveel mogelijk eigen jeugd. Daar komen de mensen uiteindelijk voor.” Al valt dat niet altijd mee. “Jongens van zestien of zeventien, hebben ook heel veel andere dingen te doen. Het is een uitdaging om iedereen tevreden te houden. Mensen moeten met plezier naar onze club komen, dat is waar Sparta’30 voor staat.” Dat zit bij De Fijter zelf, in ieder geval wel goed. “Ik heb er voorlopig nog geen moment aan gedacht om te stoppen!” Pas net achttien jaar en toch al twee seizoenen bij het eerste. Voor Stan Thur begon het seniorenvoetbal al op jonge leeftijd. En dat debuut, was best spannend, herinnert de centrale verdediger van derdeklasser Sparta’30 zich. “De eerste bal raakte ik compleet verkeerd.” ‘De eerste bal schoot ik op veld 3’ Het mag dan bijna twee jaar geleden zijn, voor Thur voelt zijn debuut in het eerste, nog altijd als de dag van gisteren. “Ik zat op vrijdagavond gewoon te gamen met vrienden, toen ik werd gebeld door de trainer. Of ik fit was en dat ik niet met mijn eigen team zou spelen. Je staat erin bij het eerste, zei hij.” Een slapeloze nacht later, ging de jongeling eerst gewoon nog aan het werk, in de supermarkt. “Heel de ochtend was ik zó gespannen. Gelukkig mocht ik wat eerder weg, zodat ik op tijd was.” Zijn eerste balcontact een paar uur later, zal Thur nooit meer vergeten. “Die schoot ik op veld 3. Daarna ging het gelukkig goed.” TROTSE VADER Had hij zelf aan zien komen dat het zo snel zou gaan? “Totaal niet! Een week voordat ik zestien werd, maakte ik mijn officieuze debuut. Iets later ook mijn officiële. Daarvoor had ik nog nooit meegetraind.” Sterker nog. “Ik wist helemaal niet dat het zo dichtbij was, dacht altijd pas vanaf je twintigste ofzo.” Maar met zijn fysiek, is dat misschien nog niet eens zo gek. “Ik ben vrij groot, dus liep wat dat betreft altijd wel een beetje voor.” Tot hij bij het eerste kwam. “Het gaat natuurlijk allemaal wat sneller. En ik ben niet goed in koppen, dat merkte ik toen wel.” Tegenwoordig dus als centrale verdediger. “Ze vonden het tijdens mijn debuut te spannend om mij centraal te zetten, dus speelde ik rechtsback. Nu is dat gelukkig niet meer!” Zijn kwaliteiten? “Snel en een goede tackle. Een pass over twintig meter gaat prima, richting de spits is nog wat lastiger. Wat dat betreft ben ik een beetje een houterige voetballer.” Wel één waar ze bij Sparta’30 al een tijdje van kunnen genieten. “Ik ben op mijn tiende of elfde hier begonnen. Vrij laat dus. Mijn ouders hielden niet van voetbal, dus zat ik ‘op skateboarden’. Maar in de tuin en op school, was ik wel altijd aan het voetballen.” Thur trainde vervolgens een keer mee en was verkocht. Net als zijn vader nu. “Die is toch wel trots dat ik in het eerste sta. Dat werkt motiverend. Zoiets is natuurlijk leuk om te horen!” WISSELVALLIG Een lekker dorpsclubje, voetballen met vrienden en veel gezelligheid. “Ik ben ook niet anders gewend. Misschien is het ergens anders nog wel leuker, maar dat hoef ik helemaal niet te weten.” Al moet er daarnaast vanzelfsprekend wel gepresteerd worden. “Vorig seizoen was wisselvallig, ook qua minuten. Even een dipje, toen leefden we weer op. Een periode had er misschien in gezeten, was ook heel mooi geweest, maar misschien iets té.” Een vijfde plaats in die derde klasse, bleek uiteindelijk het maximaal haalbare. “Ons doel was om erin te blijven, dat is gelukt. Dus helemaal mooi!” En dit seizoen? “Nu weer. Zeker met die versterkte degradatie. Plek tien tot en met twee, is eigenlijk allemaal middenmoot.” Gaan voor handhaving en met wat geluk, misschien een periode. Voor zichzelf heeft Thur een heel andere ambitie voor ogen. “Zoveel mogelijk spelen! Het liefste natuurlijk vast in de basis.” Maar om dat voor elkaar te krijgen, moet hij nog het nodige verbeteren. “Eigenlijk alles. Coaching, kopduels, meer rust aan de bal en overzicht.” Een beetje zoals Noa Lang misschien. “Dat vind ik een mooie gast! Een beetje het zwarte schaap, met al zijn trucjes. Vroeger was ik voor Ajax, nu maakt het me niet veel meer uit. Ik denk zelfs dat ik ook nog wel een tijdje voor Feyenoord en PSV ben geweest.” Over zijn liefde voor Sparta’30, twijfelt de inwoner van Andel gelukkig een stuk minder. “Als er een mooie club komt, wil ik daar best over nadenken. Maar de komende vijf jaar, wil ik gewoon hier spelen! Zo goed ben ik nou ook weer niet...”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=