Dé tweewielerspecialist in uw regio! Grote Kerkstraat 22a 4261 BD Wijk en Aalburg R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M 25 ‘Lekker om jezelf weer fitter te gaan voelen’ Hij raakte tijdens corona geblesseerd aan zijn knie, viel daarna van de ene blessure in de andere en is pas sinds dit seizoen weer echt fit. En dus hoopt Dillis de Vries na al die ellende dit jaar bij derdeklasser Woudrichem vooral weer lekker te kunnen voetballen. “Op een gegeven moment ben je er klaar mee.” Want makkelijk, was die periode voor de 29-jarige buitenspeler niet. “Ik had na corona weer zin om te voetballen, maar vervolgens heb je steeds weer last van verschillende blessures. Dan blijf je kwakkelen.” Want nadat de Woudrichemmer in de derby met Sleeuwijk eerst geblesseerd raakte aan zijn knie. “Een botkneuzing en mijn binnenbanden opgerekt.” Ging het daarna alleen maar van kwaad tot erger. “Enkel, scheurtje in mijn kuit, een botkneuzing...” En dat terwijl De Vries in eerste instantie op de weg terug leek. Al weet hij het bewuste moment nog goed. “Ik zakte door mijn knie heen en hoorde knak. Een operatie was echter niet nodig. Toen ben ik voorzichtig weer begonnen, met alles rustig opbouwen.” BOUWEN Gelukkig gaat het met zijn knie, nu weer goed. “Eigenlijk begin ik pas sinds dit seizoen weer fitter te worden. In de voorbereiding was ik nog geblesseerd, inmiddels zit ik bijna op negentig minuten.” Maar, zo lacht De Vries meteen. “Je wordt ook ouder, dus het herstel duurt langer. Zeker als we op kunstgras hebben gespeeld. Dan moet je toch op je gestel gaan letten.” Want hij weet inmiddels ook: “Het is lekker om weer te kunnen voetballen en jezelf fitter te gaan voelen.” Voor hopelijk een langere tijd. “Een paar jaar blessurevrij blijven, zou fijn zijn. Al vergeet je dat ook snel hoor, als je weer eenmaal bezig bent.” Maar waar De Vries, inmiddels ook vader, persoonlijk de stijgende lijn weer te pakken heeft, geldt dat nog niet voor de resultaten. “Na de degradatie, zijn we gaan bouwen aan een nieuw elftal. Jongens met ervaring zijn gestopt en we hebben een nieuwe trainer. Dat moet op elkaar inwerken.” Toch heeft hij genoeg vertrouwen, dat het goed gaat komen. “Als je kijkt naar het begin én naar nu...” In een competitie, die anders is dan vorig seizoen. “De derde klasse is hard werken. Met alleen maar mooi voetbal, win je hier geen wedstrijden. In de voorbereiding zijn we twee keer weggetikt door Altena, die stonden een tijdje laatste.” Opportunistisch, veel lang en spelen vanuit de tweede bal. De Vries moet er even aan wennen. “In de tweede klasse had je meer voetbal.” EIGEN DORP Al lukte het Woudrichem dus niet, om zich op dat niveau te handhaven. “We wisten eigenlijk al snel dat het lastig ging worden. Helemaal met die versterkte degradatie.” Eenmaal in die neerwaartse spiraal, werd het alleen maar moeilijker. “Het was ook gewoon een stukje kwaliteit. En ergens hebben we misschien wat geluk gemist.” Toch ziet De Vries, die zich voor de club bezighoudt met onder meer de website, ook ‘voordelen’. “Als je nu naar die tweede klasse kijkt, is dit beter. We wisten dat we afscheid gingen nemen van wat spelers, dan is het goed om lekker in die derde klasse te spelen. Eigenlijk waar je hoort als Woudrichem zijnde.” Meer winnen dan verliezen dus. “Daar valt of staat alles mee. Dan gaat de sfeer én het plezier, vanzelf weer omhoog.” In zijn elfde jaar bij het eerste, zit De Vries nog steeds op zijn plek. “Het is gewoon een leuk team. Qua niveau is het prima en met vrienden is dat gewoon super. Helemaal als je dan ook nog soms kampioen wordt.” Met zijn familie op de tribune. “In je eigen dorp... Ik woon er nog steeds, ben hier nooit weggeweest.” En dus kunnen ze langs de lijn al flink wat jaren van hem genieten. Letterlijk en figuurlijk. “Ik moet het hebben van mijn snelheid en actie. Meestal als links- of rechtsbuiten.” Tijd voor wat doelpunten en assists dus. “We zijn nu niet in de positie om uitspraken te doen over een periode. Eerst maar eens wedstrijden winnen en lekker omhoog krabbelen.” Met hem, hopelijk dan, nog lang en fit binnen de lijnen. Wie vorig seizoen vijf wedstrijden voor het einde had gezegd dat Sleeuwijk kampioen ging worden, was waarschijnlijk voor gek verklaard. Toch pakte de ploeg van aanvoerder Dylan van der Pluijm de titel en speelt het dit jaar zijn wedstrijden in de tweede klasse. “Niemand had het eigenlijk meer verwacht...” Bij Sleeuwijk gaat het altijd wel ergens om En dat was, met een behoorlijke achterstand en slechts vijf duels te gaan, allesbehalve een gekke gedachte. Al begon het richting het einde, wel steeds meer te leven. “Iedereen is al die tijd gretig gebleven. Op een gegeven moment zei ik: als GDC die wedstrijd ook verliest, dan gaan we het worden!” En zo geschiedde. Met twee punten voorsprong. “We kwamen natuurlijk uit de tweede klasse, daar werden we niet weggespeeld. Dan zit een titel er wel in. Alleen moet het een beetje meezitten.” BUNGELEN Al hebben ze het ook vooral zelf verdiend, vindt de 30-jarige Van der Pluijm. “In de grote wedstrijden, konden we ons meten met de concurrentie. Veel toppers hebben we op eigen kracht beslist. Dat laat toch zien dat je de beste ploeg bent.” En dat terwijl ze bij Sleeuwijk, behoorlijk wat blessures hadden. “Een stuk of zeven, acht gasten. Als we compleet waren geweest, hadden we minder punten laten liggen.” Desondanks kwam het dus goed. In voor Van der Pluijm zijn vierde seizoen bij Sleeuwijk. “Ik kom uit Hank, dus ben begonnen bij Be Ready. Tot de C1. Daarna Kozakken Boys en zeven jaar Altena.” Bij zijn huidige club, kreeg de middenvelder al snel een goed gevoel. “Persoonlijk zou ik nooit voor een club kunnen spelen, waar het niet leeft. Laatst gingen we met 80 man naar Achilles’29. Dat was voor mij eigenlijk de grootste reden om hier te gaan spelen.” En daarnaast. “Kende ik al de nodige gasten.” Spijt heeft Van der Pluijm dan ook geen moment. “Het bevalt prima! Je weet dat het bij Sleeuwijk altijd een beetje bungelen is tussen de tweede en derde klasse. Hier speel je nooit een rustig seizoen, het gaat altijd wel ergens om.” En dus zit de routinier dan ook uitstekend op zijn plek. “We hebben een leuke groep, staf, supporters en alles eromheen. En ik heb overal waar ik heb gespeeld, altijd langer gezeten.” VOETBALLEN Dit seizoen dus weer in de tweede klasse, een flinke omschakeling, vertelt hij. “Het is 100 procent een groot verschil met vorig jaar. Helemaal door die versterkte degradatie. Daardoor tref je nu veel goede ploegen, alleen de sterke clubs blijven over.” En dat merk je. “Teams met veel individuele kwaliteit, gasten die een wedstrijd kunnen beslissen.” Toch bevalt dat Van der Pluijm tot nu toe wel. “Tegenstanders willen meer voetballen, daar moet ik het zelf ook van hebben. Dan speel je automatisch beter.” Ander soort wedstrijden dus, maar het doel is simpel: “Handhaven! Maakt niet uit hoe. Dat wordt door het niveauverschil én blessures moeilijk, toch leggen we ons er niet zomaar bij neer.” Helemaal niet als de selectie van Sleeuwijk straks weer helemaal compleet is. “Blijven we fit, gaan we nog genoeg punten pakken.” Met Van der Pluijm dus als aanvoerder van het team. “Al vanaf het moment dat ik kwam. Daar ben ik heel dankbaar voor. Er spreekt toch vertrouwen uit.” Aan hem, om dat vertrouwen terug te betalen. “Ik ben een voetballende middenvelder. Iemand met techniek én loopvermogen. Eigenlijk heb ik altijd daar gespeeld. Centraal op het middenveld.” En voorlopig, blijft de inwoner van Nieuwendijk dat ook nog wel even doen. “Voor mijn gevoel ben ik nog niet klaar bij Sleeuwijk. Ik heb het naar mijn zin, ben fanatiek én van toegevoegde waarde.” Zijn ‘afscheid’ staat al wel vast. “Ik roep het al één of twee jaar. Afsluiten doe ik in ieder geval met vrienden bij Kozakken Boys 2. Maar dat is nu nog te vroeg!” 0292871.pdf 1 5-12-2023 13:41:4 Foto: Jolanda Buizer Foto: Bruis de Kock
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=