17 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Dé tweewielerspecialist in uw regio! Grote Kerkstraat 22a 4261 BD Wijk en Aalburg Den Besten is balansbewaker van Almkerk Een goede voorbereiding, een iets minder zware competitie en dus een goede start van het seizoen. Bij eersteklasser Almkerk zijn ze tot nu toe vooral heel erg tevreden. Maar tijd om het iets rustiger aan te gaan doen, is er volgens Remco den Besten niet. “We hopen bij de eerste vijf te eindigen.” Want de 30-jarige Den Besten weet met al zijn ervaring inmiddels maar al te goed, hoe snel het om kan draaien. “De eerste wedstrijd van het seizoen, liepen we tegen Sparta’25 meteen in het mes. Die speelden voortdurend op de counter.” Maar daarna pakte de ploeg van Vincent de Klerk de draad dus weer op. “We hebben ook in veel duels, meer dan prima gevoetbald!” In een competitie, die Almkerk klaarblijkelijk wel ligt. “Dat was vooraf lastig inschatten, op het oog lijkt de zaterdag wat sterker. Dit zijn leukere tegenstanders én misschien iets minder zwaar.” BETER PRESTEREN En dus zet Den Besten meteen maar hoog in. “We hopen toch wel mee te draaien bij de bovenste vijf. Stiekem verwacht ik dat zelf misschien ook wel.” Niet voor niks, vertelt hij. “Door een aantal versterkingen, hebben we nu meer opties voorin. Lucas (Ligtvoet) is bijvoorbeeld gekomen van Achilles Veen, hij heeft zich snel aangepast.” Beter presteren dan vorig seizoen, is wat betreft Den Besten dan ook het credo. “Toen hebben we het onszelf nog onnodig moeilijk gemaakt. Daardoor bleef het tot op de laatste dag spannend. We verzaakten om het af te maken.” Waarom? “Dat is een goede vraag. Misschien een beetje gemakzucht. Niemand had denk ik echt het idee dat wie in die nacompetitie voor degradatie zouden belanden. Het komt wel goed...” Toch werd het dus nog even heet onder de voeten, maar met een zevende plek, bleef Almkerk eersteklasser. Met Den Besten er ook dit jaar opnieuw weer bij. “Dit is nu mijn achtste seizoen in het eerste. Oorspronkelijk kom ik van Be Ready, daar heb ik tot de C’tjes in de jeugd gespeeld. Daarna vertrok ik naar Kozakken Boys.” Via vrienden kwam de middenvelder vervolgens terecht bij Veerse Boys, alvorens hij op aanraden van Niels Nieuwesteeg naar Almkerk trok. “We hadden nog samen in de klas gezeten, dus ik kende Niels al.” Toch duurde zijn overstap, nog wel even. “Een jaar later, dan ik in eerste instantie was gevraagd.” VERADEMING Later of niet, Den Besten zit helemaal op zijn plek. “Veel van de jongens hier, blijven langer hangen. Het is een gezellige en hechte groep. Op en buiten het veld. Even een drankje, of een feestje. Je wordt hier goed opgenomen.” Maar hoe leuk de sfeer ook is, er moet natuurlijk wel gepresteerd worden. “Op zaterdag willen we uiteindelijk allemaal winnen. Dan moet je ook kritisch op elkaar kunnen zijn.” Een vriendengroep waar Den Besten wat hem betreft, voorlopig nog gewoon deel van uit blijft maken. “Ik heb geen blessures en denk eigenlijk nooit aan stoppen. Het was altijd de bedoeling om samen met vrienden ergens af te gaan bouwen, maar die zijn inmiddels allemaal al gestopt. Eind februari word ik vader, dus dat wordt wel even kijken hoe het loopt.” Maar met Vincent de Klerk als trainer, geniet de ‘nummer zes’ meer dan ooit van het spelletje. “Vincent is echt een verademing! Hij is jong, heeft een duidelijke speelwijze en is continu bezig om beter te worden. Bijvoorbeeld met camerabeelden of videoanalyses.” Iets waar Den Besten als verdedigende middenvelder, ook nog genoeg van kan leren. “Ik ken mijn taken en geef altijd alles. De bal naar de juiste kleur spelen en zorgen voor een goede organisatie. Een beetje de balans bewaken. Daardoor komen anderen beter tot hun recht.” Net als tijdens het carpoolen, vanuit Breda, lacht de inwoner van de Brabantse stad. “Dat doen we met vier jongens. Kan je toch af en toe een drankje doen!” Hij heeft bijna iedere club in de regio af kunnen vinken, droeg in de jeugd nog een aantal seizoenen het shirt van Willem II/RKC en is sinds vorig jaar terug bij tweedeklasser GRC’14. En eigenlijk voelde dat voor Kenneth Hoeke meteen als vanouds. “Het was niet vreemd om de kleedkamer weer in te lopen.” GRC’14 voelt als vanouds voor Kenneth Hoeke Want nadat Hoeke (30) een jaar of vijf geleden ook al twee seizoenen actief was voor de club uit Giessen, doet hij dat nu dus weer. Nadat het voor hem allemaal bij Altena begon. “Toen ik vijf was. Daar heb ik tot mijn veertiende gespeeld. Daarna ging ik naar Willem II/RKC.” De verdediger maakte vervolgens ook nog uitstapjes naar Wilhelmina’26 en Almkerk, maar kwam uiteindelijk weer terecht bij Altena. “Toen dat team uit elkaar viel, besloot ik om weg te gaan.” Het werd vorig seizoen dus GRC’14, maar niet voordat Hoeke bij Willem II/ RKC aan het betaalde voetbal mocht ruiken. “De illusie dat ik profvoetballer zou worden, had ik helemaal niet. Ik heb daar vooral genoten van iedere wedstrijd en iedere minuut.” PROFWERELDJE Want realistisch als hij is, zag de inwoner van Nieuwendijk zijn vertrek daar ook wel aankomen. “In mijn laatste jaar speelde ik bijna niet. Dan heb je het ook niet naar je zin. Toen wilde ik weer lekker terug in het dorp gaan voetballen.” En dus keerde Hoeke op zijn achttiende en na vier seizoenen in het profwereldje, terug bij Altena. Met een rugzak vol herinneringen. “Ik heb bij Willem II A1, nog getraind met Virgil van Dijk. Die was toen al heel goed. Groot en sterk. En ik zat in het team bij Jurgen Locadia en Virgil Misidjan.” Die jongens haalden het profvoetbal uiteindelijk dus wel, Hoeke niet. Gelukkig voelde zijn terugkeer bij Altena, drie jaar lang als een warm bad. “Daarna ging Johan van der Werff weg en viel het team uit elkaar. Daar had ik geen goed gevoel bij.” Precies op dat moment, hing GRC’14 aan de telefoon. “En ik had nog altijd veel contact gehouden met jongens van daar. Dat voelde meteen weer vertrouwd.” Ook toen hij vorig seizoen voor het eerst weer de kleedkamer inliep. “Dat was helemaal niet vreemd.” Maar hoe fijn de hernieuwde kennismaking ook was, de resultaten vallen tot nu toe nog wat tegen. “Het loopt wat minder. Vorig seizoen zijn er zes ploegen gedegradeerd uit onze competitie, de teams die daarvoor in de plaats zijn gekomen, zijn sterker.” En dus is het voor Hoeke even wennen. Dubbel wennen eigenlijk. “Dat merkte ik vorig jaar vooral, aan heel GRC’14. Ineens moesten we het spel maken. Toen ik van GRC terugging naar Altena, had ik dat zelf ook. Ging ik van vechtvoetbal naar meer verzorgd voetbal.” Iets wat vorig seizoen, met een derde plek, dus ook meer dan goed lukte. “We hebben mooi voetbal gespeeld, zochten altijd de voetballende oplossing.” POSITIESPEL Mede dankzij trainer Mark Kroese. “Met hem klikt het heel goed, een fijne vent. Daar is iedereen enthousiast over.” Toch zat promotie er uiteindelijk niet in. Maar dat is volgens Hoeke maar goed ook. “Dat moet je niet willen. Dan ga je een seizoen lang vechten tegen nacompetitie en aan de onderkant voetballen. Nu kijkt iedereen er met een heel fijn gevoel op terug. Ik denk dat niemand er echt om rouwt.” Helemaal niet, omdat niemand het eigenlijk had verwacht. En al helemaal Hoeke zelf niet. “Als je ons positiespel in het begin zag, dat zag er niet uit. Daar schrok ik echt van. Daar heeft de trainer ook een heel belangrijke rol in gespeeld.” Bijvoorbeeld door het opstellen en ontwikkelen van jonge jongens. “Wessel Westerlaken staat naast mij in het centrum. Van dat soort gasten kan ik genieten.” Nu nog van de resultaten. “We hebben moeite met bepaalde formaties. Twee spitsen, backs die eroverheen gaan. Dan worden de ruimtes te groot. Als je dan ook nog met pijntjes, klachtjes, en blessures te maken krijgt...” Toch is de stijgende lijn volgens Hoeke ingezet. “Na vier of vijf keer verliezen, neemt de frustratie natuurlijk toe. Dan is de eerste overwinning echt een verlossing.” Helemaal als je kijkt naar de vooraf gestelde doelstelling. “Bovenin meedraaien was ons doel. Ik weet niet of dat nu nog haalbaar is. Eerst maar eens aanhaken bij de middenmoot.” Met hem centraal in de verdediging. “Ik moet vooral voor de opbouw zorgen. Ben niet de beste verdediger, maar wel goed aan de bal. Wessel pakt de kopduels, ik de ruimte. Dat is een goede combinatie.” En een leerzame, vertelt hij. “Van hem leer ik juist weer om beter te verdedigen. Bijvoorbeeld niet te snel happen.” Met die klik, zit het dus wel goed. Aan stoppen, denkt Hoeke dan ook nog lang niet. “Ik voel me nog fit! Zit twee of drie keer per week in de sportschool en heb nooit last van zware blessures. Eén ding weet ik wel: ik ga hier afsluiten!” Foto: Jan Noorloos
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=