VoetbalJournaal Altena, voorjaar 2023

0228381.indd 1 2-5-2019 13:57:11 0228381.indd 1 2-5-2019 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 25 ‘We kunnen niemand iets verwijten’ Natuurlijk zagen ze hem op een gegeven moment wel aankomen, maar minder pijn deed de degradatie van tweedeklasser Woudrichem daarom zeker niet. Helemaal niet bij Danny Schaap, als jongen van de club. “Iedereen heeft zijn stinkende best gedaan, dan moet je het accepteren...” Want helemaal uit de lucht doen vallen, deed een plek bij de onderste drie ploegen ook niet. “Zeker met die versterkte degradatie, dan hoop je toch nog die nacompetitie te halen.” Dat lukte uiteindelijk dus niet. “Vorig jaar en aan het begin van dit seizoen, wisten we al wel dat het zwaar en lastig ging worden. Jongens die zijn vertrokken, werden opgevangen met jeugd. Dan heb je uiteindelijk iets te weinig kwaliteit. Dat is niet erg.” Toch valt niemand iets te verwijten, vindt de 27-jarige Schaap. “Het is niet leuk en je ziet het aankomen, maar iedereen heeft zijn stinkende best gedaan. Dan kun je toch niet iemand op zijn flikker geven?” VISJE EN BIERTJE En zo komt er een einde, aan Woudrichem in de tweede klasse. Ook voor de routinier zelf. “Ik was net zestien, toen ik in het eerste kwam. Dit was alweer mijn elfde seizoen...” Seizoen twaalf, zal dus op een niveautje lager zijn, in de derde klasse. “Ik ben hier begonnen met voetballen, toen het eigenlijk nog niet mocht. Met een jaar of vier, misschien net vijf. Echt een jongen van de club, ik voetbal nooit meer ergens anders!” Heel gek, is dat gezien zijn achtergrond ook niet. “Mijn hele familie is Woudrichem. Mijn vader was voorzitter, mijn broers hebben er gevoetbald en nu ook ik weer.” Het staat symbool, voor de club, zo vindt Schaap. “De saamhorigheid, supporters die meegaan naar wedstrijden, het is echt een dorpsclubje. Hier voetballen we nog gewoon met eigen jongens, voor een visje en een biertje. Dat maakt het mooi en hartstikke leuk.” Ook voor hemzelf. “Ik heb nooit voor geld willen voetballen, het is veel leuker om het hier samen met jongens van de club te doen.” Dat ging een tijdje, in de top van de tweede klasse heel goed, maar ging dit seizoen dus wat minder. “Ook dat is inherent aan een kleine vereniging, dan heb je een keer een mindere lichting. Als bepalende spelers dan stoppen, doe je onderaan mee.” Helemaal als Schaap dan ook zelf, nog tegen een schorsing van vijf wedstrijden aanloopt. “Dat heb ik mezelf toen wel heel erg aangetrokken, kan ik je zeggen...” BIKKEL Maar terug blijven kijken heeft geen zin, en dus richt de middenvelder zijn blik liever alweer op volgend seizoen. “Ik denk dat de derde klasse, op dit moment voor ons even beter is. Met jongens die er net bij zijn gekomen, is dit niveau gewoon lastig. En als je veel verliest, wordt de sfeer er ook niet beter op. Even een stapje terug en weer gaan bouwen.” Al viel het met het plezier in het spelletje, nog allesbehalve tegen. “Voetbal is altijd leuk, maar als je blijft verliezen natuurlijk wel minder. Toch hebben we altijd genoeg man gehad, lekker kunnen trainen en ook het trainingskamp was leuk. De sfeer was gelukkig niet vervelend ofzo.” Maar, zo is Schaaf wel eerlijk. “We moeten allemaal weer een beetje dat vertrouwen terugkrijgen, dan komt het wel goed.” Al blaast de Woudrichemmer ook niet meteen te hoog van de toren. “Ik ga nu niet roepen dat we meteen weer terug gaan promoveren. Toevallig heb ik net even naar die derde klasse zitten kijken, daar kom je niet zomaar uit...” Toch gaat hij daar natuurlijk wel alles aan doen. “Ik ben er zeker weer bij! Fysiek gaat het nog goed, dus ik denk nog niet aan stoppen. Zolang het kan, ben ik aanwezig.” Ook in het veld. “Een typische Woudrichem-voetballer. Hard werken, niet opgeven en voorop in de strijd.” Een leider, maar geen man voor de goals en de assists. “Daarvoor ben je bij mij niet aan het juiste adres! Ik ben meer de bikkel op het middenveld.” Een instelling waar ze, als het goed is, nog lang van kunnen blijven genieten. “Ik heb hier net een huis gekocht, kan zo rollend naar huis. Eén van de redenen dat ik lekker blijf!” Als je wint heb je vrienden. Dus als je kampioen wordt, heb je er heel veel. Wat dat betreft was het voor Danny Biemans bij Sleeuwijk een seizoen vol vriendschap. Al is dat laatste er voor de leider van het eerste en lid van de technische commissie bij zijn clubje, natuurlijk sowieso wel. “Ik kijk uit op het voetbalveld!” Biemans geniet op de achtergrond En dus zijn vrijwilligerstaken dan letterlijk en figuurlijk niet ver weg. “Voor de laatste bekerwedstrijd van dit seizoen, heb ik het leiderschap overgenomen van Co van Iersel. Een echte clubman.” Net als hijzelf toch wel. “Ik ben in Sleeuwijk opgegroeid en maakte mijn debuut als zeventienjarige in het eerste. Vier of vijf potjes, daarna vooral bij het tweede.” De 52-jarige Biemans verhuisde in de tussentijd nog naar Rotterdam en voetbalde daar dertien jaar lang bij een derdeklasser. “Als je het hier vraagt, zeggen ze een ‘ordinaire schopper’. In Rotterdam heb ik leren voetballen. Een type Jan Wouters.” Een seizoen of vijftien geleden keerde hij terug. “In een lager elftal. Door knieproblemen uiteindelijk gestopt.” LAATSTE MOMENT Op het veld dan weliswaar, want daarbuiten is Biemans nog altijd even actief. “Sinds vijf jaar verantwoordelijk voor het technische beleid, oftewel het samenstellen van het eerste en de tweede selectie. Zowel spelers als staf.” In combinatie met het leiderschap, een dankbare functie. “Ik vind het leuk om met die jongens om te gaan, dat blijft uiteindelijk toch het mooiste.” Helemaal dus als het goed gaat, zoals dit seizoen in de derde klasse. “Na het gelijkspel bij GDC, onze grootste concurrent, stuurde ik in de app: ‘Blijf erin geloven, we worden kampioen’. Dat was op 1 april... Misschien een beetje wishful thinking met negen punten achter, maar het is uiteindelijk gelukt.” En dat terwijl de achterstand, vijf wedstrijden voor het einde, dus groot was. “ Voor de winterstop vielen wat jongens die het verschil kunnen maken door blessures weg, dat moet je dan zien op te vangen. Het is echt tot het laatste moment spannend gebleven.” Ook voor Biemans. “Als die jongens eenmaal het idee hebben dat ze kampioen kunnen worden, komt zo’n groep steeds dichter bij elkaar. Alles moet wijken en dan zie je de spirit, dat is een prachtig gezicht. Het is mooi om zoiets vanaf de zijkant mee te maken. Daar heb ik absoluut van genoten.” Weliswaar, bescheiden als hij is, op de achtergrond. “Dit is echt het kampioenschap van die jongens én de trainer!” VOETBALDIER Dat terwijl Biemans er dus als leider en onderdeel van de technische commissie, meer dan nauw bij betrokken is. “Dat laatste doe ik samen met onze voorzitter, Edwin van der Poel.” De bedoeling? “Jeugd stimuleren om in het eerste te willen voetballen, proberen met trainers op één lijn te blijven zitten en waar nodig zorgen voor versterkingen.” Al is dat laatste, meer uitzondering dan regel. “Er komt een behoorlijk goede lichting aan, dus in principe hebben we geen jongens nodig van buitenaf.” Aan hem de taak, om er een ‘mooi team’ van te maken. “Ik zorg in principe voor de contacten met spelers.” Ook met oud-spelers, zoals bijvoorbeeld Pieter-Joost van der Plas. “Die heeft hier vroeger altijd gevoetbald, vertrok toen naar NAC Breda en komt nu via Baronie weer terug naar ons. Met dat soort jongens zijn we natuurlijk hartstikke blij.” En dat is gezien zijn tijd die hij erin steekt, maar goed ook. “Met het leiderschap én alle gesprekken... Zeker rond de winterstop, dan moet je toch even met alle spelers gaan zitten.” Al is dat voor Biemans, geen enkel probleem. “Ik houd van het spelletje, ben echt een voetbaldier! Het is gewoon leuk om er iets van te maken. Lekker dynamisch en nooit saai.” In een meer dan vertrouwde omgeving. “De kern van de club bestaat nog steeds uit echte Sleeuwijkers, warm en betrokken. Iedereen kan zijn ei kwijt en alles is tot in de puntjes geregeld.” Hopelijk ook straks opnieuw qua resultaten bij het eerste. “De jeugd moet nu doorgroeien en zien aan te haken. Als dat lukt, gaan we daar nog heel veel plezier aan beleven. En dan denk ik, dat we uiteindelijk een stabiele tweedeklasser kunnen worden!” 0278718.pdf 1 6-6-2023 16:38:17 Foto: Bart Stoutjesdijk

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=