17 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 0228381.indd 1 2-5-2019 13:57:11 0228381.indd 1 2-5-2019 Voor Van Biesen is het mooi geweest Een moeilijke beslissing en één waar hij toch wel even over na moest denken. Maar na een tijdje wikken en wegen, hakte Wesley van Biesen rond de winterstop toch de knoop door. En dus is de doelman van vierdeklasser Dussense Boys, klaar voor zijn voetbalpensioen. “Het is een keer mooi geweest.” Waarom stoppen? Het is waarschijnlijk de meest gestelde vraag, in de afgelopen maanden. En dus heeft de 30-jarige Van Biesen zijn antwoord inmiddels wel klaar. “Je wordt ouder, er is een kleine op komst en mijn vriendin werkt in de zorg. Dan is het ook lekker om een keer samen vrij te zijn.” Klinkt logisch en simpel, maar dat was het absoluut niet, vertelt hij. Want eenmaal de knoop doorgehakt, begon de inwoner van Dussen toch weer te twijfelen. “Iets daarna werd duidelijk dat Antoine Hoevenaren weer terugkwam, met hem zijn we toch kampioen geworden...” GEEN VERPLICHTING Maar uiteindelijk bleken de minnetjes, toch groter dan de plusjes. “Als je jong bent, is het allemaal leuk. Daarna krijg je een baan, een eigen huis en heb je ‘s avonds minder tijd. En ook minder zin, om weer te gaan trainen.” Helemaal na zeven jaar in het eerste. “Ik ben hier in de F’jes begonnen, dus eigenlijk weet ik ook niet beter.” Genoten van mooie seizoenen, het kampioenschap voor promotie richting de vierde klasse en de nodige gestopte penalty’s in de derby’s met Be Ready, is Van Biesen voldaan. “Of ik het ga missen? Dat weet ik wel zeker! Maar aan de andere kant: het is straks geen verplichting meer. Dat is het vooral. In een lager elftal, móet je niet meer.” Al is dat laatste, nog maar de vraag. “Misschien ga ik dat doen, daar ben ik nog niet over uit.” Waar hij wel over uit is, is zijn liefde voor de vereniging. “Gewoon het eigen, dat dorpse gevoel. Alles is met eigen mensen, met Dussense jongens. Dat maakt het voor mij een heel mooie club.” Extra zonde is het daarom, dat het dit seizoen zo moeizaam draait. Want met een achtste plek, en dus nacompetitie, moeten ze nog altijd vrezen voor degradatie. “De jaren hiervoor, ging het veel beter. Konden we nog azen op periodetitels.” Dat is dan ook precies hetgeen, hij het meeste mist op zijn lijstje. “Dat had ik nog wel een keer mee willen maken, een periode. Tijdens corona stonden we bovenaan, moest er nog een wedstrijd voor vier minuten worden uitgespeeld, dan hadden we hem gehad. Maar dat duel is nooit meer gespeeld...” NIET NADENKEN Van een opwaartse lijn, toch wel even in een neerwaartse spiraal. Van Biesen weet wel hoe het komt. “Anders ingedeeld. In een competitie met zwaardere tegenstanders. Als je dan ook nog te maken krijgt met blessures en schorsingen, ben je niet vaak compleet. Het is eigenlijk een samenhang van die factoren.” Ook het geluk, hadden ze bij Dussense Boys niet echt mee. “Anders had het misschien heel anders gelopen.” Dat deed het dus, ondanks de wat betere resultaten op het einde, uiteindelijk niet. Tot teleurstelling ook van hem. “We hebben als team te veel doelpunten tegen gekregen. Wanneer ik tevreden ben? Als we erin blijven. Dan kan ik het pas goed afsluiten, anders zou het wel een heel zuur einde zijn.” De aanvoerder van de laatste maanden doet er zelf, in ieder geval alles aan. “Ik ben een degelijke keeper, geen uitblinker, maar gewoon niet nadenken en je ding doen.” Misschien wel precies, wat ze in slotfase van de nacompetitie allemaal zouden moeten doen. “We gaan het met vertrouwen tegemoet. En ik vind, als je naar ons complex kijkt, dat straalt vierde klasse uit. Zo’n club hoort niet in de vijfde klasse.” Genoeg motivatie, zou je zeggen. Toch is er één klein dingetje. Een best belangrijk dingetje. “Mijn vriendin staat op het punt van bevallen, dus het zou kunnen dat ik de wedstrijd moet missen...” Mede daarom, begint Van Biesen maar alvast aan zijn dankwoord. Voor keeperstrainer Dian de Ronde in het bijzonder. “Van hem heb ik het meeste geleerd!” Een geweldig seizoen, afgesloten met een toetje. Desondanks zal de nacompetitie om promotie naar de eerste klasse voor Nicky Janssen en GRC’14 eerder zuur, dan zoet hebben gesmaakt. Want na een nederlaag in de eerste ronde, zat het er verlengde avontuur er iets te snel op. “Toch is dat wel waar je uiteindelijk voor voetbalt.” Nicky Janssen legt de lat als doelman hoog Een mooie beloning, had het voor de tweedeklasser uit Giessen dan ook zeker geweest. “We zijn er echt als team en collectief, volledig voor gegaan.” Juist na een klein dipje, vertelt Janssen. “Daar hebben we ons halverwege, toch doorheen geslagen. Typerend voor ons seizoen. Iedereen was er, niemand verzaakte.” Met een derde plaats én dus nacompetitievoetbal, tot gevolg. Doelstelling behaald, zou je zeggen. “We gingen voor top vier en een periode, dat is aardig gelukt.” HARDER LOPEN De 25-jarige doelman, oorspronkelijk afkomstig uit Den Bosch, voelde het eigenlijk na de winterstop al aankomen. “We hielden vier keer de nul, dat is voor een keeper natuurlijk altijd lekker, maar dan kom je ook als team in een flow.” Eentje die moeilijk te stoppen bleek. “Als externe factoren zoals het veld tegenzitten, maar je wint toch en het balletje valt een paar keer naar de juiste kant, dan zit er wel een toetje in...” En dat bleek dus. “We hebben het echt als team gedaan.” Ingegeven door zijn trainer. “Mark (Kroese) heeft de boel echt bij elkaar gehouden, ook door individueel te motiveren.” Sowieso heeft Janssen genoten van de onderlinge samenwerking. “Het is één van de beste trainers die ik ooit heb gehad. Hij is meedenkend, begripvol en weet wat er speelt door goed te luisteren. Daardoor wil je op persoonlijk vlak net een beetje harder lopen.” Daarmee wisten ze zich dus te onderscheiden in de competitie. “Die fijne band heeft iedereen wel met hem. Dat kun je ook wel zien, aan het feit dat we allemaal blijven.” Want ook op voetballend vlak, ging het dit seizoen opnieuw stukken beter. “Vroeger speelden we eigenlijk altijd de lange bal, nu bouwen we op. Het positiespel is beter en verdedigend, is ‘ons huisje dicht’.” Waar zit dan toch nog de ruimte voor verbetering? “In het benutten van kansen, valt nog wel wat te halen. Al is dat natuurlijk makkelijk gezegd als keeper!” KIPPENVEL Dat is iets voor volgend jaar. Wanneer Janssen begint aan zijn vijfde seizoen bij de club. Na eerdere omzwervingen bij Tricht, GDC, OJC en BVV. “Het bevalt hartstikke goed. Het is een andere club, dan veel andere clubs.” Als je begrijpt wat hij bedoelt. “Vooral door de aanhang, het leeft hier enorm. Het is wat dat betreft echt een dorsclub.” Sterker nog, hij loopt geregeld met kippenvel het veld op. “Dan zie je overal vuurwerk en fakkels, dat is toch gaaf? Daardoor heb je toch een beetje dat gevoel, alsof je echt in de top voetbalt.” En dus voelt de sluitpost, zich meer dan op zijn plek. “Je bent echt onderdeel van de vereniging en wordt gewaardeerd voor wie je bent. Dat is typerend voor de club.” Daar ga je dan ook vanzelf, beter van keepen. “Ik ben een meevoetballende keeper, moet het van mijn reflexen en de één tegen één situaties hebben, maar kom soms gewoon lengte tekort.” Toch blijft hij uitkomen bij hoge ballen. “Dat is ook een kwestie van durven. Iets dat ik dit seizoen wel meer heb gekregen. Gewoon doen, dan lukt het vanzelf.” Een klein bétje geïnspireerd misschien, door zijn voorbeelden. “Mijn oog gaat tijdens een voetbalwedstrijd altijd naar de keepers. (Gianluigi) Buffon door zijn karakter en (Manuel) Neuer door zijn stijl. Die man is overal. Zelf probeer ik ook ver voor mijn goal te keepen, dat is toch belangrijk in het huidige voetbal.” Met die kwaliteiten op zak, barst de Bosschenaar, die inmiddels in Rotterdam woont, van de ambitie. “Om richting die vierde divisie te gaan, dat wil ik minimaal gespeeld hebben. Ik weet zeker dat ik dat niveau aankan!” Foto: Marco Oomen
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=