15 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 0228381.indd 1 2-5-2019 13:57:11 0228381.indd 1 2-5-2019 Het veld van GDC is als een biljartlaken Vers gemaaid gras en een veld zo strak als een biljartlaken. Het is de droom van iedere voetballer. En in dit geval gaat het niet over de ArenA of De Kuip, maar over de grasmat van derdeklasser GDC. Want met de kennis en kunde van grasmeester Cees de Ruiter in huis, ligt het hoofdveld er een heel seizoen keurig netjes bij. “Je moet vooral op tijd zijn!” Vreugde en verdriet liggen in het voetbal vaak dichtbij elkaar. Daar kunnen ze bij GDC na dit seizoen maar al te goed over meepraten. Want nadat de derdeklasser eerst het kampioenschap na een ruime voorsprong alsnog wist weg te geven, ging het even later ook mis in de nacompetitie. ‘Wij verloren het kampioenschap...’ En dat terwijl de eerste teleurstelling, nog amper was verwerkt. Ook bij Justin Youell. “Als je vijf wedstrijden voor het einde, nog negen verliespunten voor staat... Dan is het toch wel een enorme domper.” Want wie toen had gezegd, dat GDC geen kampioen ging worden van de derde klasse, was waarschijnlijk uitgelachen. “Thuis tegen SV Capelle, hebben we het echt zelf verpest. Notabene tegen de ‘nummer laatst’. Terwijl we zelf, nog maar één keer verloren hadden toen.” Daarna ging het, met drie duels zonder zege, snel bergafwaarts. “Je roept het over jezelf af. Onbewust komt er dan ook steeds meer druk en spanning bij kijken. Al had ik nog wel het idee: we gaan er allemaal vol voor!” TROTS GEVOEL Dat gingen ze in Eethen ook wel, maar genoeg voor de titel, was het uiteindelijk dus toch niet. “In de eerste seizoenshelft zat het ook wel een aantal keer mee. Met overwinningen in de laatste minuut.” Dat geluk, brak ze aan het einde van het seizoen, misschien wel een bétje op. Toch overheerst bij de 31-jarige Youell, ook wel weer een gevoel van trots. “De eerste paar dagen natuurlijk niet... Daarna is die domper wat gezakt. Niemand had verwacht dat wij driekwart van de competitie zouden domineren en tot de laatste wedstrijd mee zouden doen om de titel.” Ook hijzelf niet. “Het was lastig in te schatten qua tegenstanders. Maar als team, hebben we het gewoon echt goed gedaan. Gestreden tot de laatste meter, voor elkaar.” Met een hechte groep, bestaande uit veel jongens van hetzelfde dorp. “De meesten spelen al jaren samen.” Zo ook Youell. “Ik ben begonnen bij DESK, tot de D’tjes, daarna kwam ik bij GDC. En vervolgens ben ik nooit meer weggegaan.” Vanaf zijn 23ste vast in het eerste. “Al wel op mijn zeventiende gedebuteerd, maar daarna een beetje tussen één en twee ingehangen.” De sfeer op de club en de mensen eromheen, de aanvaller uit Den Bosch geniet er nog altijd zichtbaar van. “Ik ga hier zeker afsluiten!” GROEN LICHT Wel zonder zijn broer Jamie. “Hij is iets ouder, dit is zijn laatste seizoen. Dat vind ik wel jammer, we hebben lang samen gevoetbald.” Aan stoppen denkt Youell, zelf voorlopig nog niet. Ook niet na eerdere problemen met zijn hart, in 2019. “Ik merkte het héél soms, maar had er nooit echt last van. Toch hebben ze toen voor de zekerheid onderzoek gedaan en een hartfilmpje gemaakt, waardoor ik driekwart jaar niet mocht voetballen. Uiteindelijk kreeg ik groen licht.” Ook in zijn hoofd? “Het speelt altijd wel een beetje mee, maar je moet er niet te veel mee bezig zijn en vooral vertrouwen hebben.” En dus kan de linksbuiten, die fysiek verder nog altijd niks mankeert, gewoon lekker iedere wedstrijd volle bak gaan. “Ik steek er over het algemeen veel energie in, iemand die hard werkt. Zorgen voor diepgang, op kracht en snelheid. Voetballend ben ik Dat laatste klinkt bijna als een uitspraak van Johan Cruijff, maar is in werkelijkheid het geheim van een goede grasmat. “Op tijd onderhoud plegen, water geven of de speelschade herstellen. Vooral dat laatste, is heel belangrijk.” Net als natuurlijk onkruid wieden, kunstmest strooien of doorzaaien. “Als je wilt, kun je er makkelijk dagelijks mee bezig zijn.” STADIONS En De Ruiter (69) kan het weten. “Ik heb jaren in verschillende stadions gewerkt, bij onder meer Ajax, Vitesse en Willem II. Nu assisteer ik nog bij RKC Waalwijk.” Toch is én was, GDC altijd al zijn club. “Ondertussen ben ik alweer 55 jaar lid. Help nu nog af en toe in de kantine, maar heb zelf natuurlijk ook gevoetbald. Nooit vast in het eerste, vooral in het tweede of bij lagere elftallen. Ik was keeper, maar veel te klein.” Later werd de grasexpert ook nog leider van verschillende jeugdteams. “Het was een prachtige tijd. En nog steeds! Het is hier vooral heel gemoedelijk.” Dus toen De Ruiter een jaar of twaalf geleden zonder werk kwam te zitten, werd het zaadje geplant. “Dan kom je vanzelf vaker bij GDC en ga je ook hier het gras maar doen.” Al is dat natuurlijk heel anders. “Je kunt het niet doen, zoals bij een profclub. Daar hoef je niet naar geld te kijken.” Maar bij de amateurs vanzelfsprekend wel. “Soms doet het zeker wel pijn, als je ziet hoe velden erbij liggen.” Al is De Ruiter, met al zijn ervaring, dan ook wel kritisch, geeft hij toe. “Soms roepen mensen dat het gras er prachtig bij ligt, dan denk ik: nou, je moet er eens op gaan lopen.” COMPLIMENTEN De lat ligt dus hoog, ook bij GDC. “Ik ben eigenlijk pas tevreden, als het een biljartlaken is. Arie (Brienen) doet bij ons het maaien, dan zitten al die banen er keurig netjes in. Dat geeft nog altijd voldoening.” Net als de vele complimenten. “Als de mensen roepen dat het mooi is, is dat natuurlijk wel leuk! Dan is het in ieder geval allemaal niet voor niks geweest.” De Ruiter heeft zelf min of meer, van zijn hobby zijn beroep gemaakt. “Uiteindelijk ben ik er via mijn werk een beetje ingerold, toen ze de ArenA gingen bouwen. Ik zat daarvoor altijd al in de sportvelden, maar niet zo intensief. Dat is daarna pas gekomen.” Toch komt daar, mede dankzij zijn pensioen, binnenkort wellicht een einde aan. “Jaren geleden deed ik het onderhoud, zoals het herstellen van de schade, meestal meteen de volgende morgen na een wedstrijd. Dat doe ik nu niet meer. Ik ga het de komende tijd toch een bétje afbouwen.” Foto: Eric Schröder Foto: Eric Schröder 0286502.pdf 1 13-6-2023 11:19:44 niet de meest technische.” Kritisch is hij wel. “Vrij snel na de winterstop stond ik al op acht treffers, daarna heb ik lang droog gestaan. Dus ik had eigenlijk wel meer willen scoren.” Al had Youell al die doelpunten, waarschijnlijk met liefde ingeruild voor promotie naar de tweede klasse. “Als je niet promoveert, heb je het uiteindelijk ook niet verdiend. Zoiets dwing je niet voor niks af. Het had een mooie bekroning kunnen zijn.” Uithuilen en opnieuw beginnen. “Je merkte dat het anders was, dan wanneer je op het laatste moment juist nacompetitie haalt. Wij verloren het kampioenschap...”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=