VoetbalJournaal Eemland, najaar 2022

R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 29 Nieuwe vleugel op Willem Tomassen Sportcomplex Het Willem Tomassen Sportcomplex van voetbalvereniging Hooglanderveen is een nieuwe vleugel rijker, met daarin hoogwaardige kleedkamers, een praktijk voor fysiotherapie en ruimte voor maatschappelijke doeleinden. Dankzij tientallen fanatieke bouwers en klussers, veelal vrijwilligers van de club, verliep de bouw een jaar lang gesmeerd en kon dat gebeuren tegen veel minder kosten dan aanvankelijk begroot. DOOR THIJS TOMASSEN Voorzitter Norbert van Hengstum steekt zijn enthousiasme over de uitbreiding van de accommodatie niet onder stoelen of banken. En terecht ook: het gebouw, zeker vijfhonderd vierkante meter groot, mag er zijn. In precies een jaar is het verrezen; bij aanvang van het huidige seizoen is het in gebruik genomen. De uitbreiding van de accommodatie was vooral nodig om het tekort aan kleedkamers op de zaterdag op te lossen. Er zijn er vijf bijgekomen, waarvan een grotere luxere voor het eerste elftal. Ook telt de nieuwe vleugel drie kleedruimtes voor scheidsrechters, alle voorzien van mooie doucheruimtes, revalidatiefaciliteiten en behandelkamers van De Fysioclub en de BSO-ruimte van Bzzzonder. Bij de bouw van het huidige complex in 2005 was al voorgesorteerd op uitbreiding. Architect Van der Zee, die ook nu weer tekende voor het ontwerp, situeerde de accommodatie zo dat er aan beide flanken uitbreidingsmogelijkheden zijn. Een daarvan wordt nu benut, de tweede zou in de toekomst kunnen volgen als er weer een tekort aan kleedkamers ontstaat. GELE DEUR Over kleedkamers gesproken: het is tijd voor een blik in de nieuwe. Van Hengstum: ,,Zal ik je eerst de luxe laten zien? Kijk, alle deuren van de kleedkamers zijn blauw, maar er is één gele. Tegenwoordig geldt op onze club de spreuk: je moet zorgen dat je achter de gele deur komt. Want dan heb je het geschopt tot het eerste elftal”. Een mooie ruimte met blauwe kuipstoeltjes en daarboven lockers om spullen in op te bergen openbaart zich. Aan een van de muren komt nog een ‘tac wall’, waarop de hoofdtrainer zijn aanvalsplan kan ontvouwen en overbrengen op zijn manschappen. Van Hengstum lachend: ,,Als je dit ziet zou je bijna weer gaan trainen voor het eerste, hè Thijs? Dan is die gele stoel voor jou. Zonder gekheid: wie weet is die wel voor de aanvoerder of de pupil van de week. We gaan het meemaken, het is in elk geval een leuke knipoog in het ontwerp, net als de gele deur”. Norbert blikt terug op het bouwproces. ,,Een jaar lang is er keihard gewerkt door vele trouwe clubmensen. Van metselen tot timmeren, van schilderen tot klussen: er zijn bergen werk verzet door vrijwilligers. Dat resulteert niet alleen in een goed gebouw, maar ook in forse financiële meevallers. Aannemer Schoonderbeek kon namelijk diverse werkzaamheden van de bouwbegroting schrappen omdat de club die zelf uitvoerde. Meer nog zelfs dan verwacht”. Van Hengstum: ,,Dankzij de effort van al die clubmensen hebben we de kosten enorm kunnen drukken. Dat was ook zo mooi in de samenwerking met Schoonderbeek. Wat wij zelf konden doen voerden we zelf uit en kon zo van de bouwbegroting. Ik had laatst nog een leuk gesprek met Evert Schoonderbeek en zijn vrouw op de club. Hij vertelde dat hij voor veel clubs had gebouwd, maar dat hij deze zelfwerkzaamheid nog nooit had meegemaakt. Een prachtig compliment voor al die clubmensen die hebben meegewerkt. Die zijn we allemaal enorm dankbaar”. In 2018 verscheen er een kranten artikel waarin Jan Pieter aangaf dat het wellicht tijd werd voor andere dingen. Inmiddels zijn we bijna 5 jaar verder en is de ranke 40 jarige nog steeds actief met Eemdijk op een hoog amateurniveau in de vierde divisie. We spraken af met de ervaren en bevlogen verdediger in de zorgboerderij van de Eemdijk voorzitter Menno Veldhuizen en blikten terug op zijn imposante amateur carrière. DOOR ROB ZOMER Jan Pieter Hartog van 30-09-1982, een terugblik op een mooie carrière Nog geen zin in andere dingen? ,,We werden kampioen in 2018 en dat was sowieso voor mij een reden om er nog een seizoen aan vast te plakken, daarna zou ik het wel weer zien. Ik was nog nooit gedegradeerd maar in het seizoen na ons kampioenschap degradeerden wij dat seizoen. Op die manier wilde ik geen afscheid nemen, dus kwam er nog een seizoen bij. Helaas wel in een corona tijdperk, dus ook een slecht moment om afscheid te nemen en inmiddels is het bijna 2023”. IJSSELMEERVOGELS ,,Ik heb 9 seizoenen in de A-selectie van IJsselmeervogels gespeeld en veel successen meegemaakt. In de eerste 8 seizoenen van 2001 tot en met 2010 behaalden we 4 afdelingstitels, 2 zaterdagtitels, 1 algehele titel, 1 supercup en 1 districtsbeker. Alleen in het seizoen 2011/2012 pakten we geen prijs. Rood zit wel in mijn bloed en ik voel me altijd thuis op de Westmaat. Mede door die club heb ik een mooi voetballeven gehad”. TRAINERS ,,Ik heb niet echt een favoriete trainer die ik bij de Vogels heb meegemaakt. Ik heb van elke trainer wel dingen geleerd en gewaardeerd. Philip de Haan bijvoorbeeld was een geweldige teambuilder. We speelden onder zijn leiding een geweldig seizoen in 2004 waarin we kampioen werden en de beslissingswedstrijd tegen Quick Boys wonnen. Na de Haan had de groep behoefte aan een ander type trainer, dat werd Willem Leushuis die op dat moment voor ons de ideale trainer was. Ook bij Eemdijk hebben we altijd goede trainers gehad, Ulrich Landvreugd, Patrick Loenen en dit seizoen Willem Romp zijn alle drie hele goede trainers”. MEDESPELERS ,,De allerbeste was linkspoot Kevin Winter, misschien doe ik anderen te kort maar dit was een bijzondere speler die samen met zijn broer Jeffrey een aantal seizoenen bij de Vogels speelde. Kevin had als middenvelder nooit balverlies, was altijd aanspeelbaar en rustig aan de bal. Hij was een echte aanjager en was voetbalslim. Hij had in het veld veel chemie met zijn veel scorende broer die in de spits bij ons speelde. Andere topamateurvoetballers die me te binnen schieten en waarmee ik heb samen gespeeld waren o.a. Andre Kemper, Dennis van der Steen en Christiaan Opschoor. Bij Eemdijk heb ik het genoegen gehad om met toppers als Michael de Harder, Henri de Graaf en Jasper Bolland samen te spelen. VV EEMDIJK ,,Inmiddels speel ik alweer 13 seizoenen op de Vinken in Eemdijk. Ik heb het enorm naar mijn zin bij deze mooie club. Het kampioenschap in 2018 in de hoofdklasse zal ik ook nooit meer vergeten. Pas in de laatste wedstrijd werd het kampioenschap behaald. Het feest erna was fantastisch”. MEEST MEMORABELEWEDSTRIJD ,,Dat was met IJsselmeervogels in 2007. We verloren de titel om het algeheel kampioenschap tegen Argon uit Mijdrecht. In de verlenging gingen we met 3-4 onderuit. Ondanks de nederlaag was het toch een prachtige wedstrijd en zeker memorabel te noemen. Het jaar daarvoor wonnen we o.l.v. Willem Leushuis, na een 1-2 thuisnederlaag tegen Türkiyemspor, in Amsterdam met 3-0. IJsselmeervogels werd dat jaar voor de vijfde keer algeheel landskampioen bij de amateurs. Ook die wedstrijd zal ik mij leven lang blijven koesteren”. welove wesearch wedeliver Jan Pieter als broekie bij de Vogels Jan Pieter, kampioen met Eemdijk in 2018 en met de schaal in handen Jan Pieter Hartog, nog net voor de grens van Eemdijk

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=