R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 27 De Werkgroep Onzichtbare pilaren van v.v. SEC Op ieder moment van de week ligt het complex aan de BosstraatWest er spic en span bij. De stoep is bladvrij, de bar is schoon en de kleedhokken ruiken naar lavendel. Wij zochten de onzichtbare pilaren van v.v. SEC eens op. DOOR MARCO VALKENBURG Het is vrijdagmorgen 08:30 en er wordt hard gelachen onder het genot van een kop koffie door een kwartet mannen: Pierre Hogers, Jos Kramer, Willem van den Deijssel en Henk van de Hoef. Het zijn oer-vrijwilligers van het eerste uur. Of zoals ik het zelf als dertiger durf te noemen: ‘de oude generatie’. Vrijwilligers die zich wekelijks belangeloos inzetten voor hun ‘cluppie’. Ze zijn dienstbaar aan hun club en gaan onvermoeibaar door, door weer en wind. Je kan áltijd op ze rekenen. De vier mannen hebben de taken structureel verdeeld. Met de humor onderling zit het wel snor, zo blijkt al snel. Henk geeft wekelijks zijn koffie automaat een grote beurt, Willem – alias de Schrobber - heeft de eervolle taak om de schrobmachine te bedienen en Jos begint steevast met het aanvegen van de kleedhokken. Volgens deze drie heeft Pierre de belangrijkste taak, namelijk die van opzichter. Het ‘zooitje ongeregeld’ heeft immers ook aansturing nodig, aldus het goedlachse lid van Verdienste. SAAMHORIGHEID Het is de saamhorigheid en de gezelligheid die de mannen iedere week weer bij elkaar brengt. Pierre Hogers verwoordt vrijwilligerswerk op een bijna-poëtische-manier: ‘’Als vrijwilliger ben je vaak onzichtbaar. Dat zorgt ervoor dat je zaken vrijwillig doet, waarbij je er vanuit moet gaan dat dit voor de ander normaal is. Je moet het dan ook zeker niet doen voor de erkenning of waardering, daar ben je zelf verantwoordelijk voor’’. Willem vult aan: ‘’Kijk, het lijkt vanzelfsprekend dat de kleedhokken altijd schoon en opgeruimd zijn. Daar hoor je in principe nooit iets over, totdat het een keer niet gebeurd is. Dan is de vraag waarom het in godsnaam nog niet schoongemaakt is. Daar moet je wel tegen kunnen en dat moet je vooral in het juiste daglicht kunnen plaatsen. Relativeren.’’ 200 JAAR LIDMAATSCHAP De vier mannen zijn samen goed voor bijna 200 jaar lidmaatschap. Terwijl die rekensom gemaakt wordt lijkt Jos te schrikken: ‘’Ik begon uit te rekenen hoeveel geld ik in al die jaren besteed heb aan mijn biertje hier, daar kun je een aardig huis van kopen hoor, haha.’’ Toch blijft het soms lastig om de veranderende maatschapWe spraken af met de 42 jarige Zeistenaar Kevin de liefde op de mooiste plek in Utrecht, natuurlijk bij de Dom, die op ons fotomoment wel helaas in de steigers stond. DOOR ROB ZOMER Onder de Dom Kevin de Liefde: ‘Samen iets creëren’ Wat typeert de trainer Kevin de Liefde? ,,Ik hou ervan om duidelijke afspraken te maken, daar ben ik wel rechtlijnig in. Wat dat betreft kun je wel zeggen dat ik principieel ben. Ik denk dat ik een trainer ben die prima in de groep kan functioneren en indien nodig ook erboven kan staan. Daarnaast denk ik dat ik het ‘spelletje” redelijk goed zie en kan overbrengen aan een groep. Ik ben wel een trainer die vaak nadenkt over de lange termijn, daar hoort winnen natuurlijk ook bij, want spelers willen natuurlijk altijd winnen. Daarnaast probeer ik altijd mijn trainingen in een bepaalde cyclus te stoppen om goed voorbereid te zijn om onze wedstrijden te spelen”. Wat vindt je nou echt leuk aan het trainersvak? ,,Het werken en omgaan met spelers van de oude en huidige generatie, zowel op als naast het veld. Het houd mezelf ook jong van geest. In mijn hoofd ben ik nog steeds speler en het wereldje waar ik nu als trainer nog steeds in zit voel ik mij prima bij. Ik vind het leuk om als team een plan te maken zodat we samen iets kunnen creëren. Samen met de afspraken die we overeen komen maakt dat het trainersvak voor mij interessant. Als we dat kunnen combineren met veel plezier en de prestaties zijn goed maakt dat voor mij het trainersvak net iets leuker. Wat daar aan bijdraagt is gevarieerde oefenstof aanbieden aan een selectie. Het is best wel lastig om effectieve en doelmatige trainingen te geven aan een groep. Ik zit niet elke dag op sites naar trainingen te zoeken, maar ik kijk en lees wel veel en schrijf dan interessante nieuwe ontwikkelingen op om “bij te blijven”. Maar mijn ervaringen in het trainingsvak neem ik natuurlijk ook mee en vormen mij als trainer”. Wat is dit seizoen je doelstelling bij Hees? ,,We gaan gewoon voor promotie, we hebben met elkaar afgesproken dat het beter moet als vorig seizoen. Dat wordt zeker geen abc’tje gezien de ontwikkelingen bij Hilversum onder andere. En om kampioen te worden moet alles ook een beetje meezitten, dat je met de selectie fit blijft, er weinig schorsingen zijn, dat je weinig blessures hebt en dat je iedereen binnenboord houdt”. pij onder ogen te komen. En dat wordt iedere vrijdagmorgen weer duidelijk. ‘’Vroeger trok de laatste speler de kleedkamer aan. Dat was gewoon zo. Daar waren geen lijstjes voor nodig, dat deed je gewoon. Dat is tegenwoordig niet meer, en dat kan soms lastig zijn om te accepteren’’, aldus Jos. Na een kwartier kletsen is het mooi geweest zodra Willem op zijn horloge kijkt. ‘’We zijn hier niet alleen om te ouwehoeren met een bak koffie, hè.’’ En zo verdwijnt een ieder richting zijn eigen plek in het complex om hun steentje bij te dragen aan hun ‘cluppie’. Voor vele leden zijn deze vrijwilligers onzichtbaar. De maatschappij verandert inderdaad. Waar het vroeger normaal was dat je een vrijwillige bijdrage leverde zodra je lid was van een vereniging, is dat tegenwoordig helemaal niet meer. Het wordt veel meer ‘consumeren’ want daar betaal je immers toch contributiegeld voor? Het is tegenwoordig zelfs zo dat de contributie bij bepaalde verenigingen verhoogd wordt met zomaar €50. Dat geld kun je terugverdienen door een aantal keer per jaar jouw bijdrage te leveren aan de vereniging. Komt het clubgevoel – dat nog sterk leeft onder de oudere generatie – ooit nog terug? De belangrijkste vraag van vandaag de dag is: Wat heb IK eraan? Dat antwoord is eenvoudig te geven, je vindt er ouderwets kameraadschap, plezier en voldoening. En wat de intentie dan ook moge zijn: doe het eens niet voor jezelf, doe het voor de ander, doe het voor jouw ‘cluppie’. Hulde aan de vrijwilligers van ons ‘cluppie’ SEC! Paspoort Beroep: 20 jaar sportleraar geweest in de gevangenis in Nieuwegein, sinds kort nieuwe functie om ex gevangen te helpen met hun re-integratie. Thuissituatie: Woonachtig in Zeist en getrouwd en 3 kinderen. Gespeelde clubs: Jonathan (jeugd) – 3 seizoenen FC Utrecht(jeugd) – UVV (hoofdklasse) – Jonathan (2e klasse) en nog 3 seizoenen Quick Amersfoort (1e klasse). Clubs als hoofdtrainer: Jonathan (jeugd) – DESTO (4 seizoenen) – SVM Maartensdijk (1 seizoen) – Saestum (2 seizoenen) – Quick Amersfoort (2 seizoenen) en momenteel 1e seizoen hoofdtrainer bij Hees in Soest. Type speler: Beetje luie speler, met goed inzicht en veel scorende spits. Na twee gescheurde kruisbanden naar de achterste linie verhuisd en geëindigd als centrale verdediger. Hobby’s: Elk jaar met vrienden op wintersport en carnaval. welove wesearch wedeliver Willem van den Deijssel in actie op de jaarlijkse klusdag “We zijn hier niet alleen om te ouwehoeren met een bak koffie, hè”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=