11 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Loyaliteit en clubliefde komt steeds minder vaak voor in het amateurvoetbal. Hoe anders is dat voor Rob Gijsbertsen, die al vijfenveertig jaar in allerlei verschillende rollen actief is bij zijn geliefde Woudenberg. De 52-jarige Woudenberger is momenteel de assistent-trainer van het eerste elftal. DOOR PJOTR POS Maar liefst 17 van de 20 man tellende selectiespelers van het eerste elftal komen uit Soesterberg en zijn echte Vliegdorpers. Het elftal is erg jong en bestaat vooral uit spelers in de leeftijdsklasse van 18 tot 21 jaar. De jonge spelers worden in het veld bijgestaan door drie geroutineerde en positieve spelers in de persoon van keeper Loek Vermeulen, verdediger en tevens aanvoerder Eny Tammer en aanvaller Sharlo Galmo. DOOR RENE RIBBERINK Clubman Rob Gijsbertsen leeft voor het voetbal bij Woudenberg Vliegdorp is weer Vliegdorp Als zevenjarig jochie brachten de ouders van Rob Gijsbertsen hem voor het eerst naar de voetbalvereniging uit het dorp: VV Woudenberg. Dat Gijsbertsen daar nog altijd rondloopt komt mede door de opvoeding thuis. ,,Sporten staat altijd bovenaan en vooral voetbal. Daar moet alles voor wijken. Dat is er vroeger met de paplepel al ingegoten. In mijn huidige gezin breng ik dat ook over. Elk jaar gingen we wel op wintersport, maar dan waren we op vrijdagavond altijd weer terug. Op zaterdag moet je gewoon aanwezig zijn.’’ In de hedendaagse maatschappij is dat nog weleens anders. ,,Nu gaan spelers weleens een weekend weg of op vakantie. Daar zijn ze mede door hun werk soms toe verplicht. Dat kan ik soms wel enigszins begrijpen, maar bij ons thuis gaat dat er niet in. Het zal nooit gebeuren dat we tijdens het seizoen op vakantie gaan. Sinds ik assistent-trainer bij het eerste ben, zijn we dan ook niet meer op wintersport geweest. Toen ik mijn vrouw leerde kennen gaf ik direct aan dat mijn leven vol is met sport. Daar kon ze mee leven en we zijn nog altijd erg gelukkig.’’ De rol als assistent-trainer vult Gijsbertsen nu al voor het vierde seizoen in. ,,Vanuit hoofdtrainer Jeroen Peeters krijg ik heel veel vertrouwen. We denken vaak hetzelfde en komen met dezelfde oplossingen. Dat is erg fijn werken. De groep kwam op een gegeven moment met de suggestie dat ik veldtrainingen kon doen. Dat is écht super om te doen.’’ De clubman vertolkte daarvoor nog veel andere rollen. ,,Ik begon dus als jeugdspeler, waarna ik het eerste heb gehaald. Tegelijkertijd trainde ik al jongere jeugdteams. Dat heb ik heel lang gedaan en uiteindelijk heb ik ook het tweede getraind. Ook ben ik coördinator van de mini’s geweest en later technisch coördinator van de onderbouw jeugd. ,,Daarnaast ben ik betrokken geweest bij het opzetten van een voetbalschool. Die is er helaas niet meer, maar er zijn geluiden over een terugkeer. Ik ben ook eens gevraagd om jeugdvoorzitter te worden, dat is misschien nog wel iets voor de toekomst. Als speler heb ik trouwens nog wel even bij de veteranen van Scherpenzeel gevoetbald, maar tegelijkertijd was ik nog altijd jeugdtrainer bij Woudenberg. Ik ben dus nooit helemaal vertrokken.’’ Waar doet Gijsbertsen dat allemaal voor? ,,Vanuit al die jaren ken je iedereen op de club. Als jeugdtrainer wil je de spelers de basis goed aanleren. Dat bijvoorbeeld Tim Banning, die ik vroeger trainde, nu bij het eerste zit, vind ik prachtig om te zien.’’ Het seizoen is begonnen met doelstelling om plezier en resultaat samen te laten gaan en er alles aan te doen om te proberen iedere wedstrijd te willen winnen. Vorig seizoen 4 degradatieplekken en dit seizoen maar liefst 6 degradatieplekken (3 rechtstreeks en 3 via nacompetitie) geeft een enorme druk op de jonge selectie. Handhaven na twee seizoenen verhoogde degradatie zal voelen als een kampioenschap. Mede doordat het team veelal bestaat uit spelers uit het “Dorp” worden de wedstrijden thuis weer druk bezocht maar groeit het aantal supporters ook bij uitwedstrijden. Mooi om te zien dat Vliegdorp voor veel families als een rode draad door de club loopt en op vele fronten actief zijn zowel als bestuurslid, vrijwilliger, wasvrouw, trainer, evenementencommissie of als supporter. De families Sakkers, van Essen, Sandbrink, vd Brink zijn er zomaar een aantal die mij te binnen schieten. Bij het eerste elftal is oud spits Marcel van Essen actief als Teammanager, leider en pakt ook indien nodig de taak van grensrechter op zich. Zijn zoon Bennie van Essen, ook voorhoedespeler, speelt in het eerste elftal en is tevens jeugdtrainer, dochter Joelle is ook een makkelijk scorende spits en heeft al vele doelpunten achter haar naam staan. Moeder Mientje is buiten trouwe supporter van haar kids ook nooit te beroerd om de handen uit te mouwen steken om te wassen, wedstrijdlootjes te verkopen of een wisselspeler af te leveren bij het eerste elftal. De club groeit enorm en heeft maar liefst 24 teams in de competitie waarvan 3 herenseniorenteams, 1 daOp de foto Bennie en Marcel van Essen. Foto: Jaap van den Broek mesteam en 20 jeugdteams! De jeugd binnen Vliegdorp staat onder leiding van een nieuw en enthousiast jeugdbestuur, jeugdtrainers en begeleiders. Buiten de reguliere trainingen worden er ook extra trainingen aangeboden door bijvoorbeeld Fred Duijnstee! Fred is een ervaren trainer en heeft zijn eerste voetbal opleiding gevolgd bij de Voetbal Academie (Delft) en aansluitend getraind bij René Meulensteen (Manchester United) en Ricardo Moniz (RedBull Salzburg). Via Tom van Dijken (huidige trainer van de JO13.1) en Ruud Blommaert is hij op de velden van ’t Vliegdorp neergestreken. Met de bovenstaande ontwikkelingen op de club ziet de toekomst er rooskleurig uit als je ook nog bedenkt dat met het bouwen van veel nieuwe woningen in Soesterberg het aantal nieuwe leden bij Vliegdorp alleen maar zal toenemen. “Op zaterdag moet je gewoon aanwezig zijn.’’
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=