VoetbalJournaal Westland, voorjaar 2020

15 John Kraan pakte vorige maand met het tweede elftal van HVC’10 de tweede periodetitel, maar de 52-jarige oefenmeester wil het liefst het ticket voor deelname aan de nacompetitie niet verzilveren. “We gaan voor de hoofdprijs”, zegt de inwoner van ’s-Gravenzande, die na dit seizoen stopt als trainer en bij de Hoekse club verder gaat als technisch coördinator. “Leuk hé”, zoekt Quincey Martin bevestiging als ze de vuurtoren laat zien, die in de kraag van het shirt van HVC’10 is gestickt. “Die vuurtoren komt op drie plaatsen terug in het tenue. In de kraag, op het shirt in het embleem en op de kousen. Die vuurtoren hoort bij Hoek van Holland.” “Toen ik hier vier seizoenen geleden was het doel om van de reserve der- de klasse naar de reserve eerste klasse te promoveren. Dat kan nog steeds”, stelt Kraan. Twee seizoe- nen geleden promoveerde hij met HVC’10 naar de tweede klasse, nu lonkt een tweede promotie. Het elftal dat hij bij de start in handen kreeg, is al lang niet meer het team waarmee Kraan heden ten dage vorderingen probeert te maken. “Het grootste verschil is dat de vrijblijvendheid verdwenen is. Dat was in 2016 de reden dat ik twijfels had om in te gaan op het aanbod van HVC’10. Ik was de situatie bij FC ’s-Gravenzande gewend en was daar drie jaar assistent geweest van het eerste bij Robin Knoester. Laat ik het zo zeggen: ik stond niet meteen te springen.” Toch stapte Kraan, voetballiefheb- ber als hij is, in bij de Hoekse fusie- club. “Ik heb gaandeweg de boel naar mijn hand kunnen zetten. Het eerste seizoen was om te snuffelen aan elkaar, maar daarin hebben we wel de basis gelegd. In het tweede seizoen zijn we gepromoveerd en vorig seizoen werden we tweede in de reserve tweede klasse. Al met al hebben we een behoorlijke groei kunnen verwezenlijken.” Wie het wedstrijdformulier bij HVC’10 aanschouwt, komt opval- lend vaak de naam Kraan tegen. Va- der John, als speler zeer succesvol bij Capelle, weet zich omringd door zijn grootste goed in zijn leven: zijn drie zoons spelen allen in HVC’10 2. “Ik heb daar geen hand in gehad hoor”, haast hij zich te zeggen. “Het is van de jongens zelf uitgegaan. John was de eerste. Daarna is er ieder seizoen één bijgekomen. Mike het seizoen erop, Scott dit seizoen. Ja, het heeft wel wat weg van een familiereünie.” Zijn jongste zoon koos ook bewust voor HVC’10. “Dat vond ik wel jam- mer, want hij speelde in de B-jeugd bij FC ’s-Gravenzande op divisieni- veau. Hij wilde per se naar HVC, waar hij in eerste instantie in de JO19 te- recht kwam. Maar daar verpieterde hij, dat is tweede klasse. Ik heb hem snel naar het tweede gehaald.” Dat Scott in de wedstrijd tegen VELO de winnende treffer maak- te, waardoor HVC’10 de periode pakte, maakte Kraan als vader trots. “Als trainer maak ik geen on- derscheid tussen mijn spelers. Ze zijn gewoon drie van de zestien. Ze voortrekken zal ik nooit doen. De schijn alleen wil ik al voor zijn. Dat is niet altijd even fair richting mijn jongens, want het gaat wel eens ten koste van hen. Als er gewisseld moet worden in de slotfase ben ik in negen van de tien gevallen toch geneigd om één van die jongens naar de kant te halen.” voorzien. “Vier seizoenen is mooi geweest. De club kwammet deze functie aan. Prima, want in die vier jaar dat ik hier nu rondloop, heb ik een echt HVC-gevoel ge- kregen.” Volgend seizoen kan hij zijn zoons in een andere rol beoor- delen. Als technisch coördinator gaat hij met een helicopterview het hele technische beleid bij de senioren van eigen inzichten John Kraan gaat met HVC’10 2 voor de hoofdprijs HVC’10 speelt met vuurtoren in de nek Ze laat enthousiast haar ‘winkeltje’ zien. De kleding ligt en hangt er netjes bij. Shirtjes op maat in nette stapeltjes in de kast, de feloranje (Martin: ‘Een keeper moet opvallen’) keepers- shirts aan de rekken. “Heb je het uitshirt al gezien? Ook mooi, hé?” Martin (45 jaar en reisagent) had de opdracht om de bijna 250 jeugdle- den van de Hoekse fusieclub nieuw aan te kleden. “Gelukkig had ik hulp”, zegt ze. “Ik ga natuurlijk niet in mijn eentje bepalen met welk shirt we gaan lopen. We hadden een commissie van viermensen. Samen hebben we de wensen op een rijtje gezet en offertes aangevraagd bij kledingleveranciers. Ik heb van alles voorbij zien komen qua ontwerpen. Mooie en minder mooie creaties. Daar hebben wij een keuze uitge- maakt en het bestuur heeft er een klap opgegeven.” Opvallend is dat het nieuwe tenue van HVC’10 nog- al afwijkt van het vorige outfit. Het ‘oude’ shirt bestond uit twee bre- de banen, met een lichtblauwe en blauwe kleur. “Met het nieuwe shirt zijn we weer terug bij wat het oor- spronkelijk was”, vertelt Martin. “Bij de fusie hadden we ook een shirt met twee kleuren blauw en grijs. In de loop der tijd zijn die kleuren veranderd. Blauw maar was anders blauw, lichtblauwwas ook niet meer het lichtblauw van weleer en het grijs was helemaal verdwenen. Met dit nieuwe shirt zijn we dus terug bij onze roots. Dat vind ik wel mooi.” De ‘extraatjes’ vormen de vuurto- rentjes. “We hebben er in Hoek van Hollandmaar één, maar op het shirt zijn er drie te vinden”, lacht Martin. “Ze zijn op het shirt gestickt. Dat vind ik mooi. De vuurtoren is het teken van Hoek van Holland en dat mag je best laten zien.” De kleur- stelling, het kiezen van de kledingle- verancier (Robey); het was nog kinderspel vergeleken met de ‘ope- ratie’ die daarna stond te wachten. Tweehonderdvijftig jeugdspelertjes moesten in het nieuw worden ge- stoken. “Bij HVC’10 betalen ouders twintig euro per jaar voor het kle- dingpakket. Dat zit in de contribu- tie”, zegt Martin. “Als kinderen uit de kleding zijn gegroeid kunnen ze die ruilen voor een grotere maat.” Martin moest al die spelertjes voor- zien van shirtje, broekje en kou- sen. “Het was een grote logistieke operatie. We hebben een aantal pasavonden gehouden. Lukraak bestellen werkt niet. We wilden dat ieder team gelijktijdig zijn spullen zou krijgen. Het was de bedoeling om dat voor het nieuwe seizoen te doen, maar dat was niet haalbaar. Het is iets later geworden.” “Gelukkig hebben we vooral posi- tieve reacties gehad. Het nieuwe tenue valt in de smaak. Dat is fijn, want we moeten het er voorlopig wel drie seizoenen mee doen.” Specialist in zeecontainers www.bruinsmatrucking.nl 0238878.pdf 1 25-2-2020 12:20:59 www.dzsales.nl