VoetbalJournaal Barendrecht, voorjaar 2020

7 Puur. Voetbal. Met of zonder vliegende keep. Al 385 wedstrijden voor Rhoon met ingetapete enkels Het huwelijk tussen Kevin Stolk en VV Rhoon mag gerust als innig worden beschouwd. Al zestien jaar is er sprake van grote liefde voor elkaar. De aanvoerder, 33 inmiddels en het geknuffel nog niet zat, voelt zichzelf nog niet in de herfst van zijn carrière. “Maar als er een jong talent staat te trappelen doe ik meteen een stap opzij.” Stolk, die werkt in de sport- en spelle t jeszaak van zijn familie (‘we doen in actieve games’), speelt al zolang in Rhoon 1 dat hij van de meeste seizoenen weinig meer kan herinneren. Dat is niet vreemd, want vol- gend seizoen tikt hij de vier- honderd wedstrijden aan. “Ik zit nu aan de 385”, zegt hij. “Dat weet ik, omdat Mart van Ginkel dat een tijdje geleden heeft uitgezocht via de KNVB. Een jaar of vier geleden ben ik gehuldigd voor mijn drie- honderdste wedstrijd. Ik ga er niet mee naar bed, maar ik ben er best trots op dat ik zo veel wedstrijden voor Rhoon heb gespeeld. Het is geen doel ofzo om de vijfhonderd te halen. Dat zou betekenen dat ik nog ze- ker vijf jaar door moet. Dat lijkt me best veel. Ik weet niet of mijn lichaam dat aankan.” Dat ‘lichaam’ houdt het voor- alsnog goed vol. En dat voor een speler die al op jonge leef- tijd veel last had van zijn en- kels. “Ik heb zwakke enkels en daarom moeten ze voor elke wedstrijd ingetaped worden. Dat doe ik al jaren.” Op die manier speelde Stolk al veel wedstrijden voor Rhoon. Als nomade zwierf hij het elf- tal door. “Ik ben begonnen als rechtsbuiten, maar daarna in de verdediging terechtgeko- men. Inmiddels sta ik al een jaar of zeven, acht op zes. Ver- dedigende middenvelder dus. Dat is een plaats die op mijn lijf geschreven is. Ik hou van lopen, maak graag meters.” Hij speelde met Rhoon vrijwel altijd in de derde klasse. “Toen ik bij de selectie kwam was de ploeg net gepromoveerd van- uit de vierde klasse. Met mij dus is eigenlijk de zilvervloot komen binnenvaren, haha. We hebben sindsdien bijna altijd in de derde klasse vertoefd. We zijn twee keer naar de tweede klasse gepromoveerd, waar we jammer genoeg ook binnen een jaar weer uit degra- deerden.” In het huidige seizoen speelt hij met Rhoon vooralsnog een bescheiden rol. “We staan nu zevende en dat is precies de plaats die we onszelf voor het seizoen hadden toegedicht: tussen vijf en acht. Ik denk dat die ambitie past bij de spelers- groep. We hebben een groep die relatief gezien op leeftijd is. Van de basis zijn er vier, vijf dertig en dertig-plus. Dat is wel een extra factor om rekening mee te hou- den. Je kan ons niet het hele sei- zoen over de kling jagen zoals je misschien met een jonge spe- lersgroep wel zou doen. We heb- ben allemaal wat last van kleine pijntjes. De trainer begrijpt dat Mariska van Straten treedt in voetsporen van haar vader Het is deze zater- dagmoeilijk kiezen voor de goedlach- se Ridderkerkse. Op veld één speelt haar neefje, die keeper is, met het tweede van RVVH tegen Spirit, op veld drie is haar man scheidsrechter. Toch zit Van Straten (39) in de ontvangstkamer van het wed- strijdsecretariaat. “Even een bakkie koffie doen met die jon- gens”, zegt ze. De ruimte was ja- renlang ‘haar terrein’, want ze zat er iedere zaterdag. “Ik heb dat acht jaar gedaan. Van ’s morgens vroeg tot begin van de avond, tot de laatste wedstrijd was afgelo- pen. Ik heb het altijd met plezier gedaan, maar na acht jaar was het tijd dat iemand anders het stokje ging overnemen. Er zijn heel veel andere leuke functies in de club.” Haar wieg stond nog net niet op het veld bij RVVH, maar veel scheelde het niet. Ze groeide op met een vader die altijd op de club was. “Ik ging altijd mee, ik wist niet beter dan dat erbij hoorde. De liefde voor de club heb ik daar- door automatisch meegekregen. Ik heb zelf niet gevoetbald, voel- de al snel de behoefte toen ik oud genoeg was om ook wat voor RVVH te betekenen.” Ze deed het wedstrijdsecretari- aat en was jarenlang op zaterdag het gezicht van toen nog het ze- nuwcentrum, de ontvangstkamer. “Toen ik begon liepen de mensen in en uit. Scheidsrechters, tegen- standers, leiders. Ik vond dat wel leuk. Je zag en ontmoette veel mensen. Wedstrijdformulieren werden nog met de hand geschre- ven. De digitalisering, sportlink, heeft veel werk uit handen geno- men, maar heeft er ook voor ge- zorgd dat die contacten veel min- der zijn geworden. Die jongens die er nu zitten zijn er voor de scheids- rechters en de tegenstanders te ontvangen. Aan de formulieren hoeven ze niets meer te doen. Al- les gebeurt in die app.” Behalve dierbare herinneringen heeft ze er ook haar man aan over- gehouden. “Hij was scheidsrechter bij een jeugdwedstrijd van de D1, aangesteld door de KNVB. Een week later kreeg ik op Facebook een vriendschapsverzoek. Die heb ik geaccepteerd zonder dat ik realiseerde dat er meer achter zat, haha. Toen hij mijn telefoon- nummer had opgespoord en ook appjes ging sturen, ging er pas een belletje rinkelen. We zijn inmiddels zes jaar getrouwd. En ja, hij is nu lid van RVVH.” Regelmatig zit ze als invalster bij het loket bij de ingang bij thuis- wedstrijden van het eerste elftal. “Er zijn tijden geweest waarin het drukker was. In de eerste klasse komen er minder mensen kijken. Leden hebben vrij toegang. Soms hebben we maar vijftig betalende toeschouwers, maar de afnemen- de publieke belangstelling is een trend die je overal ziet.” In het loop van het jaar wordt ze geïnstalleerd als nieuwe penning- meester. “Mijn vader heeft het ja- renlang gedaan. Ik vind het leuk om in zijn voetsporen te treden. Hem opvolgen wilde ik niet, maar hij is al penningmeester sinds 2005. Nu is eenmooi moment”, aldus de assis- tent-accountant van Flynth. Als de leden groen licht geven op de eerstvolgende ledenvergadering neemt Mariska van Straten-Blaak als penningmeester zitting in het bestuur van RVVH. Daarmee treedt ze in de voetsporen van haar vader Joop Blaak, die in het verleden twintig jaar de financiën van de club beheerde. ook. Zo heb ik vanavond vrij ge- kregen van de training.” Stolk vindt het een goede ont- wikkeling dat er dit seizoen jon- ge spelers zijn doorgestroomd en dat er ook jonge spelers van buitenaf zijn bijgekomen. “We hebben een paar seizoenen ge- leden al bij het bestuur aangege- ven dat er verjongd zou moeten worden. Wij hebben niet het eeu- wige leven en willen al helemaal niet dat Rhoon na ons stoppen in een zwart gat valt.” Daarom ook heeft hij er geen moeite mee als hij wordt inge- wisseld voor een jong talent. Tekenen die daarop wijzen zijn er overigens niet. “Als die jonge speler er is, doe ik met alle ple- zier een stapje opzij. Ik weet nog niet of ik dan bij de selectie wil blijven. Daar heb ik nog niet aan hoeven denken. Ik wil zeker geen vijfde wiel aan de wagen zijn.” VAN LEEUWEN SERVICES VAN LEEUWEN SERVICES VAN LEEUWEN SERVICES “GEWOON LEKKER SCHOON” Schoonmaak Multiservice Allianties Schrijf je nu in voor de mooiste toertochten van Nederland! VLS_Advertentie + On Tour 85x30mm_2017.indd 1 22-05-17 16:59 0228538.pdf 1 12-6- 019 :10:17